Ukąszenia kleszczy: zdjęcia

Od razu zauważamy, że jednoznaczne zidentyfikowanie ukąszenia kleszcza bez znalezienia samego pasożyta na ciele może być dość trudne. Faktem jest, że reakcja organizmu na nakłucie skóry przez jodki jest w przybliżeniu taka sama jak na ukąszenia różnych owadów wysysających krew, a zewnętrzne oznaki ukąszeń kleszczy i innych krwiopijców są na ogół podobne.

Na przykład poniższe zdjęcie pokazuje, jak wygląda ugryzienie kleszcza tajgi na ludzkiej skórze:

A oto ugryzienie gryzoni:

Jak widać, z wyglądu ślady ugryzień w tym przypadku nie różnią się zbytnio.

Niemniej jednak uwzględnienie indywidualnych szczegółów w wyglądzie ukąszeń kleszczy na ludzkim ciele pozwala z pewną dokładnością odróżnić je od ukąszeń innych stawonogów. Znajomość cech biologii kleszczy iksoidów, w tym specyfiki ich ataków na zwierzęta i ludzi, również pomaga w rozróżnieniu ukąszeń.

Wszystkie te niuanse zostaną omówione bardziej szczegółowo później. w tym sytuacje, w których po pojawieniu się rany można już mówić z dużym prawdopodobieństwem zakażenia niebezpieczną infekcją odkleszczową.

 

Jak w większości przypadków wygląda ugryzienie przez kleszcza?

W większości przypadków ugryzienie kleszcza wygląda jak wyraźnie widoczna plamka z zaczerwienieniem, pośrodku której znajduje się rana o średnicy około 1-2 mm. Poniższe zdjęcie pokazuje przykłady, z których jasno wynika, dlaczego rana okazuje się stosunkowo duża (głowa pasożyta jest dosłownie całkowicie zanurzona pod skórą):

Rana spowodowana nakłuciem skóry, w ciągu godziny po oderwaniu kleszcza, pokrywa się strupem, z utrzymującym się obrzękiem i zaczerwienieniem.

Na notatce

Jest to wyraźnie widoczna rana w środku zgryzu, która jest ważnym wyróżnikiem ukąszeń kleszczy. U wielu innych pasożytów narządy ssące krew są tak cienkimi trąbkami, że po przekłuciu nimi skóry praktycznie nie pozostają żadne ślady. U kleszczy również narządy gębowe są dość duże, a sposób żywienia wymaga wytworzenia stosunkowo dużej dziury w skórze żywiciela.

W zwykłym przypadku następnego dnia miejsce ugryzienia przestaje swędzieć, po 2-3 dniach ustępuje obrzęk i zaczerwienienie, a po kilku dniach złuszcza się strup w miejscu rany.

Po około 10-12 dniach w miejscu ukąszenia kleszcza nie pozostaje żaden ślad.

Dzieje się tak normalnie, gdy infekcja nie występuje w ranie ugryzionej i nie rozwija się proces zapalny, a sama rana nie jest zaburzona, czesana i nie uszkadza na niej ochronnej skorupy. Jednak często z powodu różnych niepożądanych czynników sytuacja może być skomplikowana, czemu towarzyszy pojawienie się dodatkowych nieprzyjemnych objawów.

Na przykład, jeśli ssący kleszcz zostanie nieprawidłowo oderwany od skóry, nawet jeśli pasożyt pozostaje nienaruszony (to znaczy żadna część jego ciała nie pozostaje w ranie), wokół miejsca ukąszenia często tworzy się gęsty guzek, który jest bardzo swędzący. Wynika to z urazu tkanek przez zgrubne wyrywanie organów ustnych krwiopijcy, dosłownie przyklejonych do skóry w przypadku zamrożonej śliny.

Oprócz:

• Podczas wyciągania pasożyta palcami nadmierny nacisk na ciało prowadzi do wyciskania do rany dodatkowych porcji śliny;
• Z powodu swędzenia powstały guzek jest zwykle mocno drapany, co dodatkowo nasila swędzenie, przyczynia się do rozprzestrzeniania się zaczerwienienia i może wywołać infekcję i dalsze ropienie miejsca ugryzienia.

Jeśli guzek zostanie nasmarowany na czas maścią znieczulającą i nie zostanie zakłócony, to stopniowo zmniejsza się i całkowicie ustępuje po 4-5 dniach.

Bardziej niebezpieczna sytuacja ma miejsce, gdy podczas wyciągania kleszcza odrywa się jego ciało od głowy (gnathosoma), w wyniku czego narządy gębowe pozostają w ranie. Nie zawsze jest łatwo je stąd usunąć, ponieważ trudno je uchwycić nawet pęsetą lub pęsetą z zestawu do manicure - gnathosoma kleszcza jest głęboko zanurzona w skórze, a pęknięcie jego ciała następuje zwykle głębiej niż poziom samej powierzchni skóry.

W tym przypadku, oprócz plamki zaczerwienienia, w miejscu ugryzienia pozostaje zauważalna czarna kropka - narządy jamy ustnej pasożyta.

Jeśli oderwana głowa kleszcza nie zostanie usunięta, jak drzazga, drugiego lub trzeciego dnia, tkanki w miejscu ugryzienia zaczną się gotować, powstanie tu ropień, z którego później będą resztki kleszcza wyjdzie wraz z wypływającą ropą.

Często powstaje bolesny ropień z obrzękiem. Od momentu oderwania kleszcza do pęknięcia ropnia i wygaśnięcia z niego ropy mija średnio 3-4 dni, przez kilka dni miejsce ropnia zagoi się.

Kiedy pasożyt jest starannie skręcony za pomocą specjalnego narzędzia do usuwania kleszczy, w miejscu przyczepu pozostają w przybliżeniu takie same rany i obrzęk, które występują, gdy pasożyt odkleja się.

Poniższy rysunek przedstawia kolejność prawidłowego skręcania kleszcza:

A oto zdjęcia z przykładami usuwania kleszczy za pomocą różnych kleszczyków:

Na notatce

Należy pamiętać, że jeśli zanieczyszczenie dostanie się do rany, konsekwencją może być jej infekcja bakteryjna. Dlatego miejsce ukąszenia kleszcza natychmiast po usunięciu przyczepionego pasożyta należy zdezynfekować – np. „zielonym” lub alkoholowym roztworem jodu. Ważne jest tylko, aby zrozumieć, że nie wpływa to na prawdopodobieństwo rozwoju kleszczowego zapalenia mózgu lub boreliozy (jeśli kleszcz był nosicielem odpowiednich patogenów), ale pomaga zapobiegać jedynie niepożądanemu rozwojowi wtórnej infekcji bakteryjnej w ranie .

Ogólnie ukąszenie kleszcza można określić jako niebolesne, swędzące, któremu towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk, ale co najważniejsze, jest prawie niezauważalne do momentu oddzielenia pasożyta. Podczas gdy kleszcz jest przyczepiony do skóry i ssie krew, osoba praktycznie tego nie czuje.

Jak wspomniano powyżej, jeśli pasożyt już odczepił się od skóry, trudno będzie zrozumieć tylko po wyglądzie ugryzienia, że ​​był to tylko kleszcz. Często, zgodnie z pewnymi znakami, łatwiej jest zrozumieć, że ugryzienie zostało zdecydowanie pozostawione nie przez kleszcza, ale przez innego stawonoga.

 

Jak te pasożyty nie gryzą

We wszystkich przypadkach kleszcze tęczowate gryzą tylko po to, by ssać krew. Nigdy nie atakują osoby w samoobronie.

Oprócz:

1. Ukąszenie kleszcza nigdy nie jest bardzo bolesne, nigdy nie powoduje ostrego pulsującego bólu, nie „pali”. Wszystkie te objawy są charakterystyczne dla ukąszeń stawonogów, które w ten sposób starają się chronić siebie lub swoje gniazda i odstraszyć człowieka, przede wszystkim ostrym bólem podczas ugryzienia (pszczoły, osy, skorpiony itp.);
2. Kleszcz nie gryzie szybko i nie ucieka szybko z miejsca ukąszenia.Pasożyt zajmuje dużo czasu, aby wybrać optymalne miejsce do ssania, a jeszcze więcej czasu zajmuje wysysanie krwi. Oznacza to, że jeśli osoba przed minutą zbadała część ciała i nie było na niej pasożyta, a następnie kilka minut później w tym samym obszarze pojawiło się ugryzienie, ale krwiopijca nie jest widoczny - oznacza to, że był zdecydowanie nie tak bardzo;
3. Kleszcz nie rani poważnie osoby po ugryzieniu, krew nie sączy się z pozostawionej przez niego rany;
4. Z rzadkimi wyjątkami ukąszenia kleszczy nie powodują szybkiej uogólnionej reakcji. W ciągu pierwszych 1-2 dni po ukąszeniu nie rozwijają się bóle głowy, omdlenia, niewydolność serca, nudności i pogorszenie. Takie objawy mogą wprawdzie wystąpić później, wraz z rozwojem choroby zakaźnej przenoszonej przez kleszcza, ale nie wcześniej niż po kilku dniach okresu inkubacji (zwykle trwa to kilka tygodni). Jeśli takie znaki pojawiły się w pierwszych godzinach po wykryciu ugryzienia, to nie był to kleszcz.

Na notatce

Wyjątkiem od tej ostatniej reguły są ukąszenia australijskiego kleszcza paraliżującego Ixodes holocyclus. Jego osobniki we wszystkich stadiach rozwoju wydzielają toksynę ze śliną, co prowadzi do paraliżu kończyn u zwierząt i ludzi oraz objawów podobnych do poliomyelitis (możliwy również zgon). Pierwsze oznaki paraliżu po ukąszeniach tych kleszczy pojawiają się po 6-7 godzinach. Gatunek Ixodes holocyclus żyje tylko w Australii, aw Eurazji takie sytuacje są wykluczone.

Zdjęcie paraliżującego kleszcza Ixodes holocyclus:

Kolejny ważny znak: kleszcze nigdy nie gryzą ubrania, nawet przez bardzo cienkie ubrania. (na przykład przez rajstopy).Przez cienkie tkaniny komary, muszki, gzy, pająki mogą gryźć, osy i pszczoły mogą użądlić, ale kleszcze nigdy nie przyklejają się do skóry przez ubranie.

Jednocześnie pod luźnym ubraniem - pod szerokimi spodniami, koszulami, T-shirtami, za głową pod czapką - kleszcz może ugryźć.

 

Różnice między ukąszeniem kleszcza a ukąszeniem różnych owadów

O pierwszej ważnej różnicy mówiliśmy już wcześniej: w miejscu ukąszenia kleszcza pozostaje czerwona plama i wyraźnie widoczna rana, stopniowo tworząc strup. Jest to w przeciwieństwie do ukąszeń komarów, w których pozostaje tylko swędzący obrzęk, ale bez widocznego miejsca wkłucia trąby.

Od ukąszeń większości kłujących owadów, pająków i stonóg, ukąszenia kleszczy są całkowicie bezbolesne. Nawet komary, które wstrzykują w ranę środki znieczulające, nie robią tego tak „umiejętnie”, a ich wstrzyknięcie natychmiast przykuwa uwagę lekkim bólem.

Z ukąszeń pluskiew (i do pewnego stopnia pcheł) ukąszenia kleszczy różnią się tym, że nie są zbierane w „ścieżkach” 2-3 ran. Każdy błąd gryzie kilka razy w jednym ataku, przesuwając się między ugryzieniami o 1-2 centymetry, w wyniku czego na ludzkim ciele pozostają charakterystyczne „łańcuchy” zaczerwienionych guzków. Kleszcz gryzie tylko raz, po czym odpada od ciała, pozostawiając na skórze tylko jeden ślad nakłucia skóry.

Na notatce

Łatwo odróżnić ukąszenie kleszcza od ugryzienia stonogi, tarantuli lub małego jadowitego węża: zwierzęta te pozostawiają jednocześnie dwa punkty w miejscach nakłucia skóry. Stonogi gryzą dwiema dobrze zaznaczonymi szczękami, pająki dwoma chelicerae, węże dwoma zębami.W związku z tym w miejscach ich ugryzień będą dwa dobrze zaznaczone punkty. Kleszcz przebija skórę hipostomią piłokształtną tylko w jednym miejscu.

Po kształcie samej rany ugryzienie kleszcza można odróżnić od ugryzienia pijawki. Po ssaniu pijawki, ze względu na charakterystyczną budowę jej aparatu ustnego, rana wygląda jak mały, równy krzyż. W kleszczu wygląda po prostu jak kropka. Po odpadnięciu pijawki rana bardzo długo krwawi, co nie zdarza się po ukąszeniu kleszcza.

Ważną charakterystyczną różnicą między ukąszeniem kleszcza a ukąszeniem jakiegokolwiek innego pasożyta jest rozwój pierścieniowego rumienia wędrującego po zakażeniu boreliozą z Lyme. Taki rumień jest wyraźnie widocznym czerwonym pierścieniem wokół miejsca ugryzienia, stopniowo rozszerzającym się i rozprzestrzeniającym po skórze (patrz przykłady na zdjęciu poniżej).

Po ukąszeniu jakiegokolwiek innego pasożyta taka formacja się nie pojawia. W zależności od długości okresu inkubacji choroby u konkretnej osoby rumień wędrujący występuje w różnym czasie – od kilku dni do kilku miesięcy po ukąszeniu.

Ale ocena zakażenia osoby wirusem kleszczowego zapalenia mózgu na podstawie wyglądu ugryzienia nie zadziała - na zewnątrz nie objawia się to w żaden sposób.

Wreszcie główna cecha odróżniająca ukąszenia kleszcza od ukąszeń innych wysysających krew lub kłujących stawonogów: kleszcz zawsze ssie krew przez długi czas. Nawet larwy i nimfy z pierwszych stadiów larwalnych, które wymagają stosunkowo niewielkiej ilości pokarmu, trzymają się przez co najmniej kilka dni, a dorosłe samice, wysysając największą ilość krwi, pozostają na skórze dłużej niż tydzień. Dlatego w większości przypadków przyczepiony pasożyt znajduje się na ciele człowieka jeszcze przed jego oderwaniem.

Sytuacje odwrotne zdarzają się bardzo rzadko – mogą się zdarzyć np. podczas kilkudniowego polowania lub wyprawy na ryby, na wyprawach pieszych, czyli podczas długiego przebywania w dziczy bez możliwości rozebrania się, umycia i zbadania ciała. Tutaj kleszcz może przez kilka dni wysysać krew z osoby pod ubraniem, po czym odczepi się.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy po 2-3 godzinnym spacerze w parku lub lesie człowiek znalazł jakiś ugryzienie, ale samego pasożyta nie można było znaleźć, to ugryzienia nie pozostawił kleszcz.

 

Co się dzieje, gdy pasożyt zostaje zassany?

Kleszcze tęczowate gryzą wyłącznie po to, by żywić się krwią - to ich jedyne źródło pożywienia. Aby nasycić pasożyta potrzebuje:

1. Przylgnij do ubrania lub włosów ofiary;
2. Udaj się w miejsce dogodne do wysysania krwi;
3. Przebij skórę i zyskaj oparcie w ranie;
4. ssać krew;
5. Odłącz i zostaw ciało gospodarza.

Ważne jest, aby zrozumieć, że prawie nigdy nie zdarzają się sytuacje, w których kleszcz ugryzł, ale nie miał czasu, aby się przykleić i odczołgać.

Ogólnie rzecz biorąc, znalezienie żywiciela i utrwalenie go w jego skórze to złożony proces. Zazwyczaj kleszcz znajduje się na szczycie łodygi trawy z przednią parą nóg do przodu. Kiedy zbliża się człowiek lub zwierzę, pasożyt natychmiast chwyta żywiciela.

Następnie od 2-3 minut do godziny kleszcz przemieszcza się po ciele żywiciela i szuka dobrze ukrwionych miejsc o cienkiej skórze. Potem przychodzi kęs:

1. Pasożyt rozprzestrzenia na boki maczugi, które zwykle pełnią rolę „pochewki” i zamykają hipostomie;
2. Hypostom i chelicera przecinają skórę;
3. Wydziela ślinę do rany, która zawiera wiele składników funkcjonalnych (m.in. antykoagulanty zapobiegające krzepnięciu i zagęszczaniu krwi, środki przeciwbólowe, związki, które otaczają hipostom i częściowo rozprzestrzeniają się w przestrzeni międzykomórkowej, stopniowo twardnieją i tworzą rodzaj obudowy, która zatrzymuje pasożyta bardzo pewnie w skórze );
4. Wtedy kleszcz zaczyna ssać krew, limfę i naciek zapalny z rany.

Poniższe zdjęcie pokazuje trąbkę (hipostom) kleszcza:

A tak wygląda hipostom pod skaningowym mikroskopem elektronowym:

Przedstawiciele różnych rodzajów kleszczy i osobniki na różnych etapach ich rozwoju koło życia mają tendencję do wybierania różnych miejsc na ciele żywiciela do przywiązania. Na ludzkim ciele są to najczęściej okolice pach, a następnie, wraz z malejącą częstotliwością przywiązania, następują:

• Pierś;
• Żołądek;
• Ręce (w tym między palcami);
• Pośladki i okolice odbytu;
• Pachwina;
• Nogi;
• Szyja i głowa (szczególnie obszar za uszami).

Poniższe zdjęcie pokazuje kleszcza utkwionego za uchem dziecka:

A tutaj pasożyt wbił się w gardło:

Warto zauważyć, że u dzieci częściej niż u dorosłych kleszcze są przyczepione do głowy (w tym na linii włosów, częściej za uchem), a czasem nawet na twarzy - na policzkach, na brodzie.

Jednocześnie obszary przywiązania są w dużej mierze determinowane przez sposób ubierania się danej osoby. Jeśli na przykład całe jego ciało jest okryte grubą odzieżą, to pasożyt z nóg może dostać się do głowy i tu przykleić.

Czas trwania krwiopijcy zależy od płci pasożyta i stadium jego rozwoju. Tak więc nimfy kleszczowe w każdym wieku żywią się na każdym etapie rozwoju przez 3-6 dni, a nimfy samice - średnio o jeden dzień dłużej niż samce.Dorosłe samce żywią się mniej więcej taką samą ilością - 3-6 dni, a dorosłe samice - średnio od 8 do 14 dni.

To interesujące

Niektóre rodzaje kleszczy mogą jeść zarówno znacznie mniej, jak i znacznie więcej czasu. Na przykład larwy Haemaphysalis kitaokai żerują w ciągu 2-3 godzin, podczas gdy samice Geochelone pardalis, które pasożytują na żółwiach, znikają średnio zaledwie 60 dni po przywiązaniu.

Warto zauważyć, że podczas karmienia kleszcz nie wysysa stale krwi. Krótkie czynności ssania zastępowane są okresami odpoczynku, a następnie wstrzyknięciem do rany kolejnej porcji śliny. Badania wykazały, że nie więcej niż 15% czasu poświęca się bezpośrednio na odsysanie krwi, podczas gdy pasożyt jest przyczepiony do żywiciela. Wskazuje to na pewien prymitywizm tego sposobu żywienia iw pewnym stopniu zmniejsza przeżywalność żerujących kleszczy.

Poniższe zdjęcia przedstawiają samice kleszczy żywione krwią:

Przez cały okres ssania krwi pasożyt nie tylko wypełnia przewód pokarmowy krwią i naciekiem zapalnym żywiciela, ale jednocześnie aktywnie rośnie i rozwija się. U nimf w tym czasie następuje szybki rozwój narządów wewnętrznych i wzrost powłok ciała, a u dorosłych mężczyzn i kobiet dojrzewanie układu rozrodczego.

Dlatego, nawiasem mówiąc, w jednym karmieniu każdy kleszcz wysysa więcej krwi i innych płynów, niż waży w momencie oderwania. Przez kilka dni karmienia na żywicielu większość spożywanego pokarmu ma czas na strawienie i spożycie na rozwój i wzrost, a niestrawione składniki są wydalane z odchodami.W rezultacie samice kleszczy ważące 7-10 mg przed karmieniem wchłaniają około 5500-8500 mg pokarmu podczas przywiązania, ale ważą tylko 900-1400 mg po odpadnięciu.

To interesujące

Praktycznie żadne czynniki środowiskowe nie są w stanie zmusić niezadowolonego kleszcza do oderwania się od żywiciela. Faktem jest, że sam fakt wejścia na ciało właściciela i zamocowania go jest niezbędną koniecznością dla każdego człowieka. Tak więc jedna samica składa kilka tysięcy jaj i nie wszystkie są zapłodnione, a tylko z części wykluwają się larwy.

Spośród kilku tysięcy larw tylko nieliczne będą w stanie znaleźć pierwszego żywiciela, a reszta umrze albo z głodu, albo od drapieżników. Podobnie, z kilku tysięcy larw, które przemieniły się w nimfę w pierwszym stadium larwalnym, tylko kilka będzie w stanie żywić się następnym żywicielem. W rezultacie na jednego dorosłego kleszcza przyczepionego do człowieka lub zwierzęcia, są miliony jego martwych odpowiedników, którym się to nie udało. Dlatego jest tak biologicznie zdeterminowane, że jeśli kleszcz utknie, to odklei się dopiero po nasyceniu i nie da się tego zrobić wcześniej. Wolałby umrzeć, niż stracić szansę na dotarcie do końca.

Z tego powodu metody usuwania przyklejonych kleszczy za pomocą gorących zapałek, oleju czy repelentów są nieskuteczne. Nawet przypalony lub duszący się pod kroplą oleju kleszcz nie puści swojej ofiary.

Jeśli kleszcz jest nasycony, samodzielnie usuwa gnathosoma ze skóry. To, co stanie się z nim dalej, zależy od rodzaju pasożyta i etapu rozwoju osobnika:

• O jednej i kleszcze dwuterminowe nimfy i larwy mogą pozostać na ciele żywiciela, tu linieć, a po przejściu do następnego wieku ponownie się przykleić.Dzieje się tak najczęściej podczas pasożytowania na bydle;
• Dorosłe samce niektórych gatunków, po oderwaniu się, udają się na poszukiwanie samic przyczepionych do tego samego żywiciela w celu kopulacji z nimi. Poniższe zdjęcie pokazuje wiele ssących roztoczy w różnym wieku w uchu psa;
• U gatunków z trzema żywicielami po każdym nasyceniu larwy i nimfy oddalają się od żywiciela, szukają ustronnych schronień w ziemi i pod kamieniami, gdzie linieją, a czasem hibernują, a następnie udają się na poszukiwanie nowych żywicieli;
• Dorosłe samice wszystkich gatunków odpadają po nasyceniu i chowają się w przypadkowych schronieniach na ziemi. Tutaj czekają na pełne dojrzewanie jaj i składają je, po czym umierają.

Co ciekawe, o ile u nimf w każdym wieku, larw i dorosłych samców odżywianie przyczynia się do ogólnego rozwoju organizmu, o tyle u dorosłych samic podczas karmienia najpierw w pełni dojrzewa układ rozrodczy, a po zapłodnieniu układ pokarmowy zaczyna ulegać degradacji. równoległy rozwój dużej liczby jaj. W rzeczywistości po pełnym nasyceniu i rozwoju dorosła samica jest żywą torbą jaj, praktycznie niezdolną do dalszego życia. Nadal może przebyć niewielką odległość, aby znaleźć schronienie na ziemi, ale tutaj, po złożeniu jaj, tak naprawdę pozostały po niej tylko narządy gębowe i skorupa idiosoma.

Dorosłe samce również nie żyją długo po karmieniu, ale ich życie jest nieco bardziej urozmaicone. Aktywnie wyszukują samice, zapładniają je i mogą kilkakrotnie karmić. Jednak nabrzmiałe dorosłe samce nie przeżywają już zmiany pór roku i nie przeżywają do następnego roku.

 

Możliwe konsekwencje ataku kleszczy ixodid

Ukąszenia kleszczy mogą prowadzić do konsekwencji różniących się zarówno zewnętrznymi objawami, jak i zagrożeniem dla zdrowia i życia ofiary.

Jeśli mówimy o ukąszeniach u ludzi, to te konsekwencje obejmują:

• Normalną, tymczasową reakcją na ugryzienie jest zaczerwienienie i lekkie swędzenie po odklejeniu się kleszcza;
• Stan zapalny i ropienie rany, w której doszło do przypadkowego zakażenia lub po usunięciu głowy kleszcza pozostała;
• Reakcja alergiczna, zwykle ograniczona do obrzęku, zaczerwienienia skóry i wysypki w miejscu ugryzienia. Anafilaksja w odpowiedzi na ukąszenia tajga oraz psi kleszcze nieudokumentowane;
• Zakażenie niebezpiecznymi infekcjami odkleszczowymi. W Rosji i krajach sąsiednich takie infekcje obejmują wirus kleszczowego zapalenia mózgu i boreliozę (borelioza), w innych kleszcze mogą przenosić patogeny gorączki plamistej i gorączki Q.

Zwierzęta zarażają się od kleszczy piroplazmozą, erlichiozą, hepatozoonozą i innymi chorobami. Dzikie zwierzęta i bydło na silnie zarażonych pastwiskach może umrzeć z niedożywienia, jeśli zostanie spasożytowane przez zbyt wiele kleszczy.

Jeśli kleszcz jest zarażony konkretną infekcją, przeniesienie patogenu rozpoczyna się niemal natychmiast po przecięciu skóry, kiedy pasożyt wstrzyknie do rany pierwszą porcję śliny. Im dłużej kleszcz żeruje, tym więcej zainfekowanej śliny przekazuje żywicielowi i tym bardziej prawdopodobne jest, że później rozwinie się infekcja.

Spośród dwóch najczęstszych infekcji odkleszczowych w Eurazji, zapalenie mózgu jest uważane za znacznie bardziej niebezpieczne niż borelioza, ponieważ nie ma swoistego skutecznego leczenia przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Borelioza, z terminową diagnozą, jest szybko i skutecznie leczona dostępnymi antybiotykami.

Jednocześnie, nawet w najbardziej niebezpiecznych obszarach kleszczowego zapalenia mózgu, częstotliwość infekcji tą chorobą nie przekracza 0,24% całkowitej liczby ukąszeń. Oznacza to, że na 10 000 ugryzień przez kleszcza tylko 24 z nich rozwija odkleszczowe zapalenie mózgu.

 

Czy po wyglądzie ugryzienia można zrozumieć, że wystąpiła infekcja?

Po pojawieniu się kleszcza nie można określić czy on jest zarażony?, podobnie jak nie można zrozumieć na podstawie samego ugryzienia, czy doszło do przeniesienia patogenu. Bezpośrednio po ukąszeniu i zaraz po nim infekcje odkleszczowe nie objawiają się w żaden sposób, dlatego w żaden sposób nie wpływają na wygląd rany.

Na notatce

Jak wspomniano powyżej, po kilku dniach może pojawić się pierścieniowy rumień migrujący, co jest oznaką zakażenia boreliozą.

Pierwsze objawy zapalenia mózgu i boreliozy pojawiają się średnio po 2-3 tygodniach, ale czasami okres inkubacji może być inny. Tak więc borelioza czasami objawia się już 4-5 dni po ukąszeniu, aw innych przypadkach rozwój infekcji jest opóźniony o kilka tygodni. Dlatego pogryziona osoba musi pamiętać o samym ugryzieniu, aby w momencie pojawienia się pierwszych objawów choroby natychmiast skonsultować się z lekarzem.

 

Jeszcze kilka zdjęć

Kleszcz przyklejony do ucha dziecka:

A na tym zdjęciu widoczne są oznaki alergii na ugryzienie kleszcza:

Usuwanie kleszcza za pomocą wątku:

Co ciekawe, kleszcze ixodid pasożytują nie tylko na zwierzętach stałocieplnych, ale także na gadach:

 

Co zrobic nastepnie

W większości przypadków leczenie ugryzienia środkami antyseptycznymi wystarcza do udzielenia pierwszej pomocy ugryzionym.Jeśli ugryzienie nastąpiło w regionie, który jest epidemiologicznie niebezpieczny dla kleszczowego zapalenia mózgu, wysoce pożądane jest zatrzymanie kleszcza do analizy, ponieważ pomoże to ustalić, czy istnieje ryzyko infekcji po zdarzeniu.

Do tego potrzebujesz:

1. Dostarcz pasożyta do laboratorium, gdzie można go przetestować pod kątem zakażenia wirusem kleszczowego zapalenia mózgu. Jeśli ugryzienie nastąpiło w regionie niekorzystnym dla EC, ofiara otrzyma doraźną profilaktykę poprzez wprowadzenie immunoglobulina przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu, a za dwa tygodnie konieczne będzie dodatkowe oddanie krwi do analizy. To wszystko ma znaczenie, jeśli ofiara nie ma szczepienia przeciwko KZM;
2. Jeśli nie można dostarczyć kleszcza do laboratorium, należy uważnie monitorować stan ugryzionej osoby przez co najmniej 4 tygodnie, pamiętając o dacie ugryzienia. Jeśli pojawią się najmniejsze oznaki choroby - wzrost temperatury ciała, ból głowy, zaburzenia układu nerwowego - ugryzioną osobę należy natychmiast zabrać do szpitala w celu diagnozy i leczenia.

Na notatce

Jeśli chodzi o zwierzęta domowe, okres inkubacji piroplazmozy wynosi średnio 1-2 tygodnie, a jeśli w tym czasie zwierzę wykazuje oznaki choroby, należy je natychmiast zabrać do weterynarza.

Nie musisz samodzielnie pić żadnych leków i rozpocząć leczenie po ukąszeniu przez kleszcza. Żadna infekcja kleszczowa nie może być leczona w domu. Tylko lekarze przepisują i przeprowadzają takie leczenie.

 

Interesujące wideo: do czego może doprowadzić ugryzienie przez kleszcza

 

Badanie wizualne środka przeciw roztoczom