Co zrobić z ukąszeniem kleszcza

Postępowanie, jakie należy podjąć w przypadku ukąszenia przez kleszcza, może się znacznie różnić w zależności od konkretnych okoliczności zdarzenia. Czasem wystarczy po prostu usunąć pasożyta ze skóry i wyrzucić, a w innych przypadkach trzeba postarać się ostrożnie usunąć go ze skóry żywego, umieścić w hermetycznie zamkniętym pojemniku, opatrzyć ranę w miejscu uszkodzenia. ugryźć, a następnie spieszyć do placówki medycznej wraz z zakonserwowanym pasożytem.

Takie różnice w działaniu wynikają z faktu, że w różnych sytuacjach niebezpieczeństwo ugryzienia przez kleszcza nie jest takie samo. Na przykład na obszarach endemicznych dla kleszczowego zapalenia mózgu lub boreliozy z Lyme ludzie powinni zrobić wszystko, co możliwe, aby zminimalizować ryzyko poważnych konsekwencji zakażenia. Czasami może to być dość kłopotliwe, ale każdy czas spędzony w tym przypadku jest uzasadniony.

Następnie krok po kroku rozważymy taktykę, którą należy zastosować, gdy na ciele znajdzie się kleszcz. Jeśli prawidłowo i na czas usuniesz pasożyta z siebie, a także wdrożysz szereg środków zapobiegawczych, to nawet w najbardziej niekorzystnej sytuacji szanse na poważne komplikacje po ukąszeniu kleszcza będą minimalne ...

 

Dlaczego ukąszenia kleszczy są niebezpieczne i dlaczego wymagają szczególnej uwagi

Główny powód, dla którego gryzie kleszcze ixodid Dużo ważniejsza od np. ukąszeń pluskiew, pcheł czy komarów jest zdolność poszczególnych osobników tych pasożytów do zarażania ludzi śmiertelnymi chorobami: odkleszczowym zapaleniem mózgu, boreliozą, gorączką plamistą i kilkoma innymi.

Kleszczowe zapalenie mózgu (TBE) jest uważane za najgroźniejszą chorobę, ponieważ prowadzi do rozwoju niepełnosprawności (zwykle związanej z zaburzeniami psychicznymi) i zgonów znacznie częściej niż wszystkie inne. Ponadto czynnikiem sprawczym kleszczowego zapalenia mózgu jest infekcja wirusowa, przeciwko której obecnie nie ma określonych leków i która z tego powodu jest trudniejsza do leczenia.

Borelioza z Lyme znana jest z wysokiej częstości występowania na całym świecie. Naruszenie zasad diagnozy i leczenia może również prowadzić do kalectwa i śmierci, ale przy odpowiednim podejściu do jej zwalczania jest leczone szybko i skutecznie.

Na notatce

Inne zakażenia przenoszone przez kleszcze (przynajmniej w Eurazji) są znacznie rzadsze, a przypadki zgonów podczas ich rozwoju są rzadkie. Z jednej strony z tego powodu uważa się je za mniej znaczące, z drugiej właśnie przez to, że przypisuje się im mniejsze znaczenie, a ich przebiegłość kłamie. Z nimi rzadko zwracają się do lekarzy na czas, często zdarzają się błędy medyczne, co skutkuje ciężkim przebiegiem tych chorób, a w efekcie komplikacjami.

Zobacz także artykuł Jak odróżnić kleszcza mózgowo-rdzeniowego od zwykłego (niezakaźnego) pasożyta?.

Ważne jest, aby zrozumieć, że w niektórych przypadkach dana osoba może umrzeć lub zostać trwale niepełnosprawna w wyniku ugryzienia przez kleszcza.i w prawie każdym regionie, nawet w takim, w którym nie występuje kleszczowe zapalenie mózgu - na przykład z tej samej boreliozy.Szanse na całkowite niezarażenie lub łatwe przeniesienie choroby są duże, jednak nawet niewielkie prawdopodobieństwo zagrożenia życia uzasadnia dość kłopotliwe działania, jakie należy podjąć po ukąszeniu kleszcza.

 

Pierwszym krokiem jest natychmiastowe usunięcie kleszcza.

Należy rozumieć, że jeśli kleszcz jeszcze nie utknął, ale znajduje się tylko pełzający po ciele w poszukiwaniu miejsca przywiązania, można go po prostu zmieść. Nie jest niebezpieczny i nie jest obarczony infekcjami. Niebezpieczeństwem jest właśnie ugryzienie kleszcza, to znaczy naruszenie integralności ludzkiej skóry, a następnie wysysanie krwi.

Możliwe też, że kleszcz zostanie wykryty natychmiast w momencie przecięcia skóry – kiedy formalnie już ugryzł, ale jeszcze nie ssał. Istnieje krótki okres, w którym aparat ustny pasożyta, chociaż znajduje się w skórze, nie wydziela jeszcze śliny do rany. Dlatego infekcja jeszcze nie wystąpiła.

Jednak w praktyce nie można zrozumieć, czy kleszczowi udało się już wydzielić zakażoną ślinę do rany i nie ma sensu domyślać się w takiej sytuacji. Dlatego zaleca się założyć, że jeśli kleszcz przebił już skórę, może dobrze przenieść infekcję.

Na notatce

Niektórzy eksperci uważają, że ryzyko infekcji jest mniej prawdopodobne, jeśli roztocze mózgu zostanie usunięte w ciągu pierwszych 24 godzin po ugryzieniu, i znacznie wzrasta, jeśli pasożyt przeżył w skórze dłużej niż 48 godzin. Takie dane nie są pozbawione logiki, ponieważ intensywność odżywiania i wymiany płynów między pasożytem a żywicielem wzrasta dokładnie w połowie okresu przywiązania.

Jeśli kleszcz już utknął, nie jest tak łatwo go usunąć bez pewnych umiejętności. Pewne trudności wiążą się z kilkoma czynnikami:

1. Kleszcze są w stanie bardzo mocno trzymać się skóry żywiciela (więcej szczegółów). jak gryzie kleszcz i co się dzieje). Pasożyt rozrywa skórę w miejscu ugryzienia szczękami, a u wielu gatunków wokół trąbki (posiadającej wiele nacięć) z utwardzonej śliny tworzy się cementowa osłonka, która bardzo sztywnie mocuje pasożyta. W rezultacie wyrwanie ciała kleszcza jest często łatwiejsze niż oderwanie narządu gębowego od skóry. Jednak taki rozwój wydarzeń nie powinien być dopuszczony - pasożyt powinien być całkowicie usunięty;
2. Na ekstrakcja kleszcza nie możesz ściskać jego ciała, przebijać ani rozciągać, ponieważ przy wszystkich takich manipulacjach pasożyt wydziela dodatkowe porcje śliny (prawdopodobnie zainfekowane) do rany.

Poniższe fotografie przedstawiają trąbkę kleszcza, usianą nacięciami:

W wielu przypadkach kolejnym czynnikiem komplikującym ekstrakcję kleszcza jest strach przed samą osobą przed tym zabiegiem. W praktyce wiele osób z braku doświadczenia może przygotować się do tego działania przez pół godziny, posmarować pasożyta olejem, spróbować go spalić alkoholem itp. I przez cały ten czas krwiopijca nadal wydziela swoją ślinę pod skórą, prawdopodobnie wraz z czynnikami zakaźnymi.

Dlatego pierwsza zasada: skuteczność jest ważna przy usuwaniu kleszcza. Jeśli wybór jest między wyciągnięciem kleszcza w sekundę pęsetą, a posmarowaniem pasożyta naftą, a następnie odczekaniem dwóch godzin, aż w końcu się udusi i odczepi się (to, nawiasem mówiąc, nie nastąpi), to lepiej po prostu go wyciągnąć.

Właściwie to właśnie robią doświadczeni turyści, rybacy i myśliwi. Widząc ssącego kleszcza, doświadczona osoba natychmiast chwyta go paznokciami pod ciało, tuż przy skórze i wyciąga.Jeśli w tym samym czasie głowa pozostaje w skórze, natychmiast usuwa się ją igłą, jak drzazga.

Usunięcie kleszcza zajmuje 2-3 sekundy, a kolejna minuta zdjęcie głowy ze skóry. Jednocześnie sama głowa bardzo rzadko pozostaje w skórze - w jednym przypadku na kilkaset ugryzień, a jeśli tak się stanie, to nie stanowi już zagrożenia zakaźnego, ponieważ wszystkie gruczoły wydzielające zakażone płyny pozostają w oderwanym ciało pasożyta.

Na notatce

Częściowo ze względu na rzadkość dmuchanych głów wielu myśliwych uważa za niepraktyczne kupowanie i noszenie specjalnych tickery. Jeśli doświadczona osoba zostanie ugryziona przez 10-15 kleszczy w jednym sezonie, to za kilka lat może dojść do sytuacji, w której głowa pasożyta pozostanie w skórze. Co więcej, ta sytuacja jest identyczna z niebezpieczeństwem dostania się drzazgi pod skórę.

Dla osoby, która pierwszy lub drugi raz w życiu spotyka kleszcza, lepiej jest usunąć zablokowanego pasożyta za pomocą specjalnych urządzeń. Takie urządzenia nie są przeznaczone do wyciągania, ale do skręcania pasożyta - to podczas rotacji gnatosomów słabnie utrwalenie narządów jamy ustnej w cementowej obudowie, po czym krwiopijca nie trzeba nawet ciągnąć, ponieważ sam odpada.

Te urządzenia skręcające obejmują:

• Wyciągacze haków, takie jak Tick Twister, Trixie Tick Remover i podobne. Są bardzo proste, niedrogie i łatwe w użyciu;
• Szczypce w formie specjalnych pęsety;
• Ekstraktor łyżek, na „szufelce”, której znajduje się mały otwór, który wychwytuje kleszcza do dalszego skręcania;
• Specjalne rękojeści lassa, w których pętlę żyłki rzuca się na kleszcza, napina, a następnie ruchem obrotowym wykręca pasożyta;
• Uchwyty zakończone pęsetą na końcu, pęseta otwiera się po naciśnięciu nasadki, a po zwolnieniu zostaje ściśnięta. Kleszcz chwyta się kleszczami i obraca;
• Klucze płaskie, wygodne do noszenia w portfelu, ale mniej wygodne do usuwania pasożytów niż haczyki.

Najprostszy roztocz można również wykonać samodzielnie - w domu lub w naturze. Na przykład płaski drewniany kij z klinową szczeliną na końcu umożliwia skuteczne odkręcenie pasożyta, podobnie jak w komercyjnie produkowanych szczypcach.

Rzeczywiste usunięcie kleszcza następuje w następujący sposób:

1. Ekstraktor jest nawinięty nacięciem pod kleszczem i opiera się o niego tak, aby krawędzie cięcia były mocno dociśnięte do ciała pasożyta i unieruchomione;
2. Urządzenie zaczyna się obracać w dowolnym kierunku wokół osi ciała pasożyta (nie ma to znaczenia) w którym kierunku odkręcić kleszcza - zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie do ruchu wskazówek zegara). W rezultacie kleszcz zaczyna się obracać wraz z twisterem;
3. Po 2-3 obrotach pasożyt zazwyczaj sam wypada. Jeśli tak się nie stanie, możesz wykonać kolejne 2-3 obroty w tym samym kierunku i spróbować płynnie i łatwo podciągnąć narzędzie. Jeśli pasożyt nie zostanie usunięty, sekwencja jest powtarzana ponownie - przewiń 2-3 pełne obroty, a następnie lekko pociągnij.

Na notatce

Zarówno w domu, jak iw naturze wygodnie jest używać zwykłej nici - robi się na niej pętlę i rzuca się na głowę kleszcza pod jego ciałem. Następnie zaciska się go wokół głowy w miejscu kontaktu ciała pasożyta ze skórą. Następnie końce nici są skręcane jeden wokół drugiego za pomocą ruchów palców.W pewnym momencie ciało kleszcza zacznie się obracać wraz z nimi, który po kilku obrotach wypadnie ze skóry.

Jeśli w ogóle nie ma pod ręką urządzeń, to możesz chwycić krwiopijca paznokciami pod tułów, spróbować ścisnąć głowę (bez ściskania samego ciała), wykonywać ruchy obrotowe w jednym kierunku, a w drugim, aby rozluźnić chwyt trąbkę, a następnie płynnie wyciągnij ją ze skóry.

Czego nie robić podczas usuwania kleszcza:

1. Nie można ścisnąć ciała utkniętego pasożyta ani narzędziami, ani palcami. Pod naciskiem w ranę wciskane są dodatkowe porcje śliny, co jest niepożądane;
2. Nie można pozostawić kleszcza w skórze na długi czas - im dłużej pasożyt wysysa krew, tym większe ryzyko zakażenia człowieka;
3. Nie można napełnić kleszcza olejem, kauteryzować go, nakładać na niego balsamów z naftą lub repelentem, w oczekiwaniu, że sam się odczepi. Nie odkleja się: albo zostanie całkowicie przesiąknięty w ciągu kilku dni i dopiero wtedy odczepi się, albo umrze w skórze. W tym drugim przypadku nadal będzie musiał zostać usunięty, tylko już martwy.

Jeśli jednak podczas ekstrakcji narządy jamy ustnej krwiopijcy pozostały w skórze (wyglądają jak mała czarna kropka na środku rany), dość łatwo je usunąć zwykłą igłą lub nożyczkami do paznokci - wystarczy jak drzazga jest usuwana.

 

Co zrobić z pasożytem zaraz po usunięciu

Po usunięciu kleszcza ze skóry dalsze działania opierają się na ryzyku rozwoju infekcji kleszczowej:

1. Jeśli wiadomo, że obszar nie jest endemiczny dla kleszczowego zapalenia mózgu i boreliozy, kleszcza zwykle wyrzuca się;
2. Jeśli obszar jest endemiczny dla kleszczowego zapalenia mózgu, ale osoba ugryziona ma szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu, następnie kleszcz jest ponownie wyrzucany.Jeśli nie ma szczepienia, pasożyt jest przechowywany do późniejszej analizy.

Przede wszystkim brane jest pod uwagę ryzyko zakażenia kleszczowym zapaleniem mózgu. Nie zawsze przeprowadza się badanie kleszcza pod kątem zakażenia boreliozą (chociaż jest to przydatne) - nie prowadzi się awaryjnego zapobiegania boreliozie, a sama choroba, jeśli się rozwinie, jest stosunkowo łatwa do leczenia (to ważne jest tylko monitorowanie samopoczucia, aby na czas rozpoznać niepokojące objawy, które zostaną omówione nieco poniżej).

Zobacz także szczegóły o kleszczach boreliozy i skutkach ich ugryzień.

Na notatce

Możliwe jest przekazanie kleszcza do analizy infekcji z jego czynnikami wywołującymi boreliozę w celu samozadowolenia - jeśli patogen nie zostanie wykryty, nie będzie powodów do niepokoju.

Jeśli kleszcz wymaga konserwacji, umieszcza się go w dowolnym hermetycznie zamkniętym pojemniku, umieszcza się tam wilgotną watę i starannie zakorkowuje. Pożądane jest, aby pasożyt był żywy i nieuszkodzony, ale nawet jeśli został zmiażdżony lub rozdarty podczas ekstrakcji, jego szczątki również powinny zostać zachowane - nadają się do analizy.

Następnie tak szybko, jak to możliwe, kleszcza należy dostarczyć do laboratorium w celu przeprowadzenia badań. Będą w stanie określić, czy pasożyt jest zarażony infekcją.

 

Następnym krokiem jest właściwa dezynfekcja rany.

Natychmiast po usunięciu kleszcza miejsce ugryzienia należy potraktować roztworem antyseptycznym - na przykład alkoholowym roztworem jodu, „zielonej brylantowej”, nadtlenku wodoru, miramistyny ​​lub chlorhezydyny (w skrajnych przypadkach tylko alkohol lub wódka). Nie zapobiegnie to infekcji odkleszczowej, ale ochroni przed wtórną infekcją przez bakterie, które mogą znajdować się na skórze i dostać się do rany.

Nie jest wymagane zakładanie bandaży i uszczelnianie miejsca ugryzienia bandażem.Rana prawie nigdy nie krwawi, ale może być bardzo swędząca i swędząca. Jeśli kleszcz zdążył się nabrać, odczepić i odczołgać sam, rana w postaci kropki w miejscu nakłucia skóry będzie miała charakterystyczny wygląd, co ułatwi odróżnienie ugryzienia kleszcza, na przykład z ugryzienia komara.

Nie należy próbować wyciskać posoki lub krwi z rany - nie pomoże to usunąć infekcji, jeśli się tam dostanie, a jedynie przyczyni się do przyspieszonego rozprzestrzeniania się patogenów do pobliskich tkanek. Nie kauteryzuj ugryzienia ani nie otwieraj go, aby wlać środek antyseptyczny do środka.

Jeśli w miejscu ugryzienia pojawi się czerwona plama, która jest bardzo bolesna lub swędząca, zwykle stosuje się środki przeciwbólowe (Menovazan, Lidocaine, Fenistil-gel). Kiedy pojawia się wysypka i oznaki alergii, skóra jest leczona Advantanem, Suprastin podaje się ofierze (w rzadkich przypadkach może być wymagana hospitalizacja, szczególnie jeśli dziecko ma objawy pokrzywki).

Tak więc pierwsza pomoc w przypadku ukąszenia kleszcza nie obejmuje przyjmowania silnych środków przeciwwirusowych ani antybiotyków. Po PMP nie jest wymagana żadna specjalna pielęgnacja rany: możesz się umyć, możesz zwilżyć miejsce ugryzienia wodą i trzymać na słońcu - nie będzie to miało żadnego wpływu na stan ofiary.

 

Analiza kleszczy pod kątem infekcji

Wskazane może być przetestowanie kleszcza pod kątem infekcji, choćby w celu całkowitego usunięcia obaw o ryzyko infekcji w przypadku negatywnego wyniku. Jednak nawet jeśli kleszcz został zarażony, wcale nie oznacza to, że pogryziony człowiek na pewno zachoruje – czyli pozytywny wynik testu nie jest podstawą do rozpoczęcia leczenia.

Analiza kleszczy pod kątem infekcji wirusem kleszczowego zapalenia mózgu przeprowadzana jest w laboratoriach mikrobiologicznych w różnych szpitalach i klinikach, a także w laboratoriach komercyjnych. W każdym mieście, w help desk lub dzwoniąc pod numer pogotowia, możesz dowiedzieć się adresu takiego laboratorium.

Badanie kleszcza trwa zwykle 2-3 dni i kosztuje około 500-700 rubli. Analizę przeprowadza się, jeśli kleszcz został dostarczony do badań nie później niż trzeciego dnia po ugryzieniu.

Przed analizą kleszcza nie trzeba zamrażać, alkoholizować i próbować czymś karmić. Wystarczy umieścić go w hermetycznie zamkniętym pojemniku z kawałkiem wilgotnej waty.

Co więcej, jeśli ugryzienie nastąpiło w regionie endemicznym, a placówka medyczna ma leki do zapobiegania kleszczowemu zapaleniu mózgu, najprawdopodobniej ofiara otrzyma je od razu - na wypadek, gdyby kleszcz nadal okazał się mieć zapalenie mózgu.

Na notatce

Awaryjne zapobieganie kleszczowemu zapaleniu mózgu przez wprowadzenie immunoglobuliny jest skuteczne dopiero w ciągu pierwszych 4 dni po ukąszeniu. Po tym czasie zabieg nie ma już sensu.

Jeśli kleszcz, zgodnie z wynikami badania, okazał się nosicielem wirusa kleszczowego zapalenia mózgu, konieczne jest uważne monitorowanie stanu ofiary przez co najmniej miesiąc. Dodatkowo 2 tygodnie po ukąszeniu należy pobrać krew w celu określenia przeciwciał przeciwko wirusowi kleszczowego zapalenia mózgu. Nie ma sensu wykonywać testów wcześniej niż 10 dni, ponieważ wynik na pewno będzie ujemny (przeciwciała nie będą jeszcze miały czasu na utworzenie się w wystarczającym stężeniu).

 

Awaryjne zapobieganie kleszczowemu zapaleniu mózgu

Nagłe zapobieganie kleszczowemu zapaleniu mózgu polega na wprowadzeniu do organizmu ofiary surowicy z przeciwciałami przeciwko wirusowemu czynnikowi wywołującemu chorobę. Te przeciwciała (immunoglobuliny lub inaczej - gamma globuliny) wiążą cząsteczki wirusa i zapobiegają ich rozprzestrzenianiu się i replikacji w organizmie. Jeśli taka profilaktyka zostanie przeprowadzona przed rozpoczęciem aktywnej reprodukcji wirusów, choroba nie rozwinie się.

Na notatce

Należy jednak zauważyć, że skuteczność takich środków zapobiegawczych nie została udowodniona metodami współczesnej medycyny opartej na dowodach na Zachodzie. W związku z tym ani w Europie, ani w USA nie prowadzi się takiej profilaktyki KZŻ. W Rosji preparaty immunoglobulinowe przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu są uważane za skuteczne, a metodę profilaktyki ratunkowej stosuje się we wszystkich regionach endemicznych dla tej choroby.

Głównym wymogiem takiej profilaktyki jest przeprowadzenie jej w ciągu pierwszych 4 dni po ukąszeniu. Uważa się, że w pierwszych 2 dniach jego skuteczność jest maksymalna, w 3-4 dniu jest już znacznie niższa, a od 5 dnia nie ma sensu tego robić.

Wszystkie preparaty immunoglobulin do doraźnej profilaktyki TBE są produkowane w Rosji, najczęstsza surowica jest produkowana przez Microgen. Jego opakowanie kosztuje około 6500-7000 rubli za 10 ampułek po 1 ml. Ilość leku oblicza się na podstawie masy ciała osoby: na każde 10 kg masy ciała 1 ml leku. W związku z tym można obliczyć przybliżony koszt iniekcji (same zabiegi, z wyłączeniem kosztu immunoglobuliny, są albo bezpłatne w przychodniach, albo kosztują symboliczne pieniądze).

W czasie ciąży i laktacji nie wykonuje się iniekcji immunoglobuliny przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu.

 

Kilka słów o sposobach samozapobiegania kleszczowemu zapaleniu mózgu

Wbrew powszechnemu przekonaniu samozapobieganie kleszczowemu zapaleniu mózgu za pomocą tabletek lub tradycyjnej medycyny po ugryzieniu jest niemożliwe. Wynika to z faktu, że obecnie nie ma skutecznych środków na taką ochronę, a te, które są dostępne na rynku, to albo atrapy, albo leki o nieudowodnionej skuteczności.

Przykładem bezużytecznego leku jest Anaferon, dobrze znany lek homeopatyczny, który nie zawiera składników, które mogłyby w jakiś sposób wpłynąć na rozwój infekcji.

Leki o nieudowodnionej skuteczności to Jodantipyrine i Remantadine. Ich zdolność do hamowania rozwoju kleszczowego zapalenia mózgu nie została potwierdzona przez medycynę opartą na dowodach (co jednak nie przeszkadza dużej liczbie lekarzy w przepisywaniu tych leków jako środków zapobiegawczych).

Inne leki sprzedawane jako przeciwwirusowe lub immunomodulujące (na przykład Reaferon-Lipint, Cycloferon) również nie mają żadnego wpływu na rozwój choroby.

Na notatce

Podobnie nie prowadzi się samodzielnej profilaktyki boreliozy. Sama borelioza jest skutecznie leczona stosunkowo niedrogimi, dostępnymi i bezpiecznymi antybiotykami (lekiem pierwszego rzutu z wyboru jest doksycyklina). Teoretycznie profilaktykę można by prowadzić również antybiotykami, ale w praktyce prawie wszyscy pogryzieni musieliby je stosować ze względu na szeroką gamę samych Borrelii, mimo że rzeczywista częstość infekcji jest niska i w przybliżeniu porównywalna z częstością skutków ubocznych samego antybiotyku. Innymi słowy, łatwiej i bezpieczniej jest nie prowadzić profilaktyki lekowej, ale leczyć samą boreliozę już w trakcie jej rozwoju (o czym świadczą wyniki badania krwi na boreliozę).

 

Monitorowanie stanu ofiary po ugryzieniu: na co zwrócić uwagę

Niezależnie od faktu przeprowadzenia doraźnej profilaktyki kleszczowego zapalenia mózgu, a także rejonu, w którym dana osoba została ugryziona i czy miała szczepienie przeciw zapaleniu mózgu, po ukąszeniu przez kleszcza należy uważnie monitorować stan poszkodowanego przez co najmniej miesiąc, a w przypadku pojawienia się objawów choroby należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem.

Na notatce

Kleszcz może zarażać osobę różnymi infekcjami, więc posiadanie szczepionki przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu nie zapewnia pełnej ochrony.

Przeciętny okres inkubacji kleszczowego zapalenia mózgu a borelioza z Lyme trwa 1-2 tygodnie, ale czasami może rozciągać się nawet do kilku miesięcy. Jeśli w tym czasie stan zdrowia ofiary pogorszy się lub pojawią się następujące objawy, jest to okazja do jak najszybszej konsultacji z lekarzem w celu wczesnej diagnozy. Objawy ostrzegawcze po ukąszeniu kleszcza to:

• Gorączka ze wzrostem temperatury do 38-39 ° C;
• Ból głowy i mięśni;
• Drgawki, utrata przytomności, zaburzenia koordynacji ruchów (częściej są to objawy zapalenia mózgu);
• Pojawienie się rumienia wędrującego – dużego czerwonego, stale rozszerzającego się pierścienia na skórze wokół zgryzu (jest to najbardziej charakterystyczny objaw boreliozy);
• Mdłości;
• Rozległy obrzęk tkanek i/lub silny nagły ból w miejscu ugryzienia, nawet jeśli nie ma śladów ugryzienia.

Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, należy jak najszybciej skontaktować się ze specjalistą chorób zakaźnych. To właśnie rozpoczęte na czas leczenie wszystkich infekcji odkleszczowych pozwala uniknąć groźby wystąpienia poważnych konsekwencji.

Należy pamiętać, że jeśli miejsce ukąszenia jest opuchnięte i zaczerwienione zaraz po usunięciu kleszcza, nie oznacza to jeszcze zakażenia infekcją, a jedynie wiąże się z uszkodzeniem skóry i naturalną reakcją organizmu na dostanie się śliny pasożyta tkanki. Jednym z objawów infekcji jest utrzymywanie się guzka przez ponad 4 dni z rozwojem uogólnionych objawów.

Podobnie, jeśli bezpośrednio (w tym samym dniu) po ugryzieniu boli głowa, ręka lub noga ugryziona przez pasożyta, jest to mało prawdopodobne, aby było to związane z infekcją. Jej rozwój i manifestacja trwa co najmniej kilka dni, a objawy choroby nie pojawiają się od razu.

Nawet jeśli analiza kleszcza wykazała, że ​​został zakażony infekcją, prawdopodobieństwo zachorowania u ludzi jest niskie. Według statystyk, nawet po ugryzieniu przez zakażone kleszcze, zachoruje średnio 2-6% pogryzionych.

Jednak początek choroby można zdiagnozować już w okresie inkubacji. Aby to zrobić, musisz wykonać badanie krwi na kleszczowe zapalenie mózgu i boreliozę. Test immunologiczny we krwi ujawnia przeciwciała przeciwko czynnikom sprawczym odpowiednich chorób.

Jak wspomniano powyżej, taka analiza będzie orientacyjna nie wcześniej niż 10 dni po ugryzieniu. 14 dnia po incydencie sensowne jest oddanie krwi na przeciwciała wirusa kleszczowego zapalenia mózgu, a 20 dni później na przeciwciała Borrelii. Jeśli konkretna choroba zostanie potwierdzona, lekarz zaleci leczenie jeszcze przed wystąpieniem ciężkich objawów.

 

Zapobieganie ukąszeniom kleszczy

Łatwiej jest zapobiec ugryzieniu przez kleszcza niż biegać po szpitalach i martwić się możliwą infekcją. Jednocześnie wszelkie trudności takiej ochrony przed atakami krwiopijców mają charakter głównie organizacyjny, niewymagający specjalnej wiedzy i umiejętności.

Wychodząc w obszar, w którym można spotkać kleszcze, należy ubrać się w taki sposób, aby maksymalna powierzchnia ciała była przykryta ubraniem, choć nie ciasnym (kleszcz nie może przegryźć ubrania - nawet przez cienkie rajstopy). Skarpety muszą być na nogach, spodnie muszą być w nich wsunięte, a koszula musi być wsunięta w spodnie. W tym przypadku pasożyt, uczepiony nogawki spodni, musiałby się czołgać aż do gardła, aby dostać się pod ubranie. Same rzeczy muszą być dobrane światłem, na którym takiego czepiającego się „pasażera” będzie można łatwo zauważyć i z czasem usunąć.

Przydatne jest również stosowanie repelentów opartych na pyretroidach i DEET. Wiele z tych produktów nadaje się również dla dzieci.

W naturze, w grupach osób, uczestnicy muszą badać się nawzajem co 2-3 godziny i usuwać wykryte kleszcze. W tym przypadku szczególną uwagę zwraca się na miejsca najczęstszego przywiązania pasożytów - brzuch, pachy, pachwiny, podbródek, za uszami.

Na notatce

Jeśli kleszcz dopiero zaczął się wbijać lub nadal czołga się po skórze w poszukiwaniu miejsca do ssania, jest to ledwo zauważalne, ponieważ ma niewielki rozmiar. Ssąca mała larwa również nie zawsze jest łatwa do wykrycia - może wyglądać jak brodawczak, a nawet przy dokładnym zbadaniu może się „prześlizgnąć” jednym spojrzeniem. Podobnie może być trudno znaleźć kleszcza we włosach, jeśli wspiął się na głowę.

Podczas podróży do natury w regionie, w którym występuje endemiczne zapalenie mózgu przenoszone przez kleszcze, należy najpierw zaszczepić się przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu. Wtedy nawet ugryzienie przez kleszcza będzie znacznie mniej niebezpieczne: osoba nie zachoruje na zapalenie mózgu, a nawet jeśli zachoruje (co zdarza się niezwykle rzadko przy szczepieniu), choroba będzie przebiegać łatwo i bez powikłań.

Jednak szczepienie nie może chronić przed boreliozą z Lyme – nie opracowano specyficznej szczepionki przeciw boreliozie.

Wreszcie, niektóre firmy ubezpieczeniowe oferują teraz ubezpieczenie od ugryzienia przez kleszcza. Pakiet ubezpieczenia dla jednej osoby kosztuje około 500-800 rubli, a suma ubezpieczenia obejmuje analizę kleszcza pod kątem zapalenia mózgu i boreliozy, badania krwi ugryzionego oraz pełne leczenie choroby.

 

Przydatny film o pierwszej pomocy w przypadku ukąszenia kleszcza

 

Co zrobić, gdy dziecko ugryzie kleszcz