Wybór skutecznego środka na przędziorków

Znalezienie skutecznego lekarstwa na przędziorków nie jest trudne: obecnie w sprzedaży jest ponad 100 leków, które po potraktowaniu roślinami zabijają wszystkie aktywne stadia tetranychidów. Co więcej, nawet przy niektórych środkach ludowych można przeprowadzić dość skuteczną walkę z tymi szkodnikami. Ale wybranie z nich najlepszego lekarstwa na konkretną sytuację to już pewien problem. Co najmniej, ponieważ w ich różnorodności nadal musisz zrozumieć i zrozumieć, jakie zalety i wady należy wziąć pod uwagę przy wyborze narzędzia.

Zadanie komplikuje fakt, że przędziorki rozwijają oporność na wiele leków z różną częstotliwością i czasami nie można ich zniszczyć takimi środkami. Faktem jest, że przędziorek jest jednym z najniebezpieczniejszych szkodników upraw rolnych i ozdobnych, z ogromną gamą roślin pastewnych i dużym zagrożeniem dla samych roślin. Stwierdzono, że niekontrolowana infekcja postępuje w szybkim tempie i już w tym samym roku, w którym pojawiły się roztocza, zarażona roślina może umrzeć, będąc osłabiona i niezdolna do znoszenia mrozów lub suchego sezonu letniego.

Oznacza to, że jeśli na roślinach pojawią się roztocza, musisz jak najszybciej wybrać dla nich środek zaradczy, przeprowadzić przetwarzanie i zniszczyć szkodniki.Dlatego zorientujmy się w nowoczesnej gamie środków na tetranychidy i podstawowych zasadach ich wyboru.

 

Ogólna klasyfikacja środków na przędziorków

Najwyraźniej wszystkie środki na przędziorek zostałyby podzielone na grupy ze względu na rodzaj substancji czynnej, ponieważ takie aktywne składniki każdej konkretnej klasy działają na szkodniki w podobny sposób, a preparaty na ich bazie są w dużej mierze wymienne. Głównymi grupami w tym przypadku będą:

• Preparaty na bazie związków fosforoorganicznych (FOS) – karbofos, chloropiryfos, fention, temefos i inne. Wysoce skuteczny, zwykle pachnący, wymaga stosowania naprzemiennie z innymi lekami, aby uniknąć rozwoju oporności u kleszczy;

• Środki z pyretroidami - cypermetryna, deltametryna, permetryna, tetrametryna. Wiele z nich zapewnia tak zwany efekt knockdown, czyli zabijają kleszcze w kilka sekund po spryskaniu rośliny, ale często są bardzo toksyczne dla ludzi;
• Akarycydy awermektynowe z aktywnymi składnikami abamektyny, awertyny, awersektyny C i benzoesanu emamektyny. Różnią się zasadą działania od pyretroidów i FOS, przez co służą do niszczenia populacji tetranychidów odpornych na środki z powyższych grup;
• Neonikotynoidy to substancje dość bezpieczne dla ludzi, których zasada działania jest podobna do zasady działania FOS i pyretroidów, ale które ze względu na odmienną budowę molekularną nie wykazują z nimi oporności krzyżowej. Ta grupa obejmuje imidachlopryd, acetamipryd, tiaklopryd, tiametoksam, klotianidynę;
• Preparaty z substancjami o działaniu hormonalnym - klofentezyną, buprofezyną i flufenzyną. Mają radykalnie inny wpływ na kleszcze, nie zabijają ich, lecz sterylizują i blokują ich rozwój, co prowadzi do szybkiego wyginięcia populacji;
• Produkty na bazie fenylo-podstawionych kwasów tetronowych. Ich główną zaletą jest zdolność przenikania przez skorupę do jaj kleszczy i niszczenia zarodków, co umożliwia zniszczenie szkodników w jednym prawidłowym zabiegu;
• Akarycydy karbaminianowe na bazie propoksuru, karbosulfanu, karbofuranu, metomylu i bendiokarbu. Charakteryzują się działaniem ogólnoustrojowym po wniknięciu do tkanek roślinnych – roztocza giną, gdy ssą soki roślinne z wnikniętym tam lekiem, do 10 tygodni po zabiegu, dzięki czemu karbaminiany są często stosowane do ochrony sadzonek kwiatów i roślin owocowych . Jednocześnie, ze względu na toksyczność dla ludzi i zwierząt domowych, stosowanie tych środków jest nieco ograniczone;
• Środki na bazie innych substancji - pirydaben, bromopropylat, propargit. Właściwości każdego takiego składnika są specyficzne, dlatego preparaty na ich bazie mają określone cechy;
• Złożone środki, które obejmują akarycydy z dwóch lub więcej różnych grup. Z reguły stosuje się je, gdy kleszcze mają wysoką odporność na wszelkiego rodzaju substancje czynne;
• Środki ludowe, które obejmują leki produkowane samodzielnie i stosowane w prywatnej praktyce. Są to ocet, mydło, amoniak, wywar z czosnku i skórki cebuli oraz wiele innych produktów, których nie można łączyć ze względu na substancję czynną, ale które jednak dość wyraźnie wyróżniają się na liście innych produktów.

Preparaty różnych grup z powyższej listy są w przybliżeniu porównywalne pod względem ceny i skuteczności, a w wyspecjalizowanych sklepach lub na rynku można kupić prawie każdy z nich (niech czytelnik nie przestraszy się trudnych do wymówienia nazw składniki aktywne - ta złożoność nie koreluje z prostotą nazwy samego środka i jego wartości).

Na notatce

Osobno warto zwrócić uwagę na drapieżne roztocza, których stosowanie uważane jest za najskuteczniejszy sposób zwalczania tetranychidów. Jest to metoda biologicznej ochrony roślin – niektóre rodzaje drapieżnych roztoczy są naturalnymi wrogami przędziorków i w miarę możliwości żywią się tylko nimi. Takie roztocza są kupowane w dużych ilościach od specjalnych gospodarstw i wypuszczane do ogrodu, pola lub szklarni. Żarłoczne drapieżniki zjadają zarówno przędziorków, jak i ich jaja oraz inne małe szkodniki, a przed nadejściem chłodów zapewniają prawie całkowity brak tetranychidów na terytorium, na którym zostały wypuszczone. Jeśli zakup takich kleszczy jest ekonomicznie opłacalny, są one łatwiejsze i skuteczniejsze w użyciu niż różne chemiczne akarycydy.

Z całej powyższej listy nie ma sensu szukać jednoznacznie najlepszego środka. Wszystkie są dobre w takiej czy innej sytuacji, prawie wszystkie pozwalają niszczyć przędziorków, ale każdy z nich ma pewne zalety i wady, które należy znać i wziąć pod uwagę, aby traktować nimi rośliny dać maksymalny efekt. Przyjrzyjmy się bliżej najpopularniejszym z tych narzędzi.

 

Preparaty na bazie związków fosforoorganicznych

FOSy cieszą się popularnością głównie ze względu na bardzo szeroki zakres ich działania. Znane są przede wszystkim jako skuteczne insektycydy, a ze względu na ich w przybliżeniu podobne działanie zarówno na owady, jak i roztocza, stosuje się je w leczeniu roztoczobójczym.

Zasada działania związków fosforoorganicznych polega na fosforylacji acetylocholinesterazy, co prowadzi do jej inaktywacji, akumulacji acetylocholiny w synapsach nerwowych u kleszczy, rozwoju silnego pobudzenia, które przeradza się w paraliż i śmierć. W organizmie zwierząt stałocieplnych proces ten przebiega znacznie wolniej, dlatego tylko bardzo duże dawki danego leku powodują zatrucie.

Najbardziej znanymi i najczęściej używanymi przedstawicielami tej klasy leków są karbofos (leki Malation, Antiklesh, Karbofos, Fufanon, Fufanon Nova), chloropiryfos (Dursban, Parus, Cyclone), diazynon (Barguzin, Grizzly, Medvetoks), dimetoat (Binom, Kinfos, Fostran, Etisso), pirymifosmetyl (Actellik). Ale chlorofos i dichlorvos, również należące do tej grupy, są nieskuteczne przeciwko przędziorkom.

Najbardziej obiecujący jako akarycyd jest dimetoat – przenika do tkanek roślinnych, czasem nawet na etapie zaprawiania nasion, zalega tu długo i zatruwa kleszcze, które zaczynają ssać sok.

Rośliny należy traktować wszystkimi związkami fosforoorganicznymi przed kwitnieniem i po zbiorach, aby uniknąć dostania się akarycydów do owoców i części owoców, co jest obarczone zatruciem ludzi.

 

Antyklesz

Antiklesch - stężony roztwór karbofosu w wodzie o stężeniu 525 g/l. Aby zniszczyć przędziorków, należy go rozcieńczyć w wodzie w stosunku 10 ml leku na 10 litrów wody i całkowicie spryskać krzaki.Zgodnie z instrukcją opryskiwanie malin przed kwitnieniem i po zbiorach, jabłoni, ogórków i pomidorów (również w pomieszczeniach) - w dowolnym momencie w okresie wegetacji.

Biorąc pod uwagę możliwość rozwoju oporności na lek w ciągu jednego roku, leczenie lekiem Antiklesh należy zmieniać z innymi lekami. Biorąc pod uwagę niską cenę (około 25 rubli za butelkę 10 ml), środek ten można uznać za jeden z najkorzystniejszych do leczenia roślin na otwartym polu z przędziorków. Lepiej dla nich nie spryskiwać domowych kwiatów ze względu na silny nieprzyjemny zapach produktu.

Na notatce

Nie myl Antiklesh i Antiklesh-Pro. Drugi to lek na bazie pirydabenu.

 

Pyretroidy do zabijania przędziorków

Zasada działania pyretroidów jest pod wieloma względami podobna do działania FOS - zapewniają długotrwałe otwieranie kanałów sodowych w komórkach nerwowych i uwalnianie dużej ilości acetylocholiny, większej niż może to być związane z ilością obecnej acetylocholinesterazy w tkankach. Wynik jest podobny do efektu przy zastosowaniu akarycydów fosforoorganicznych – kleszcz rozwija całkowity paraliż i umiera.

Najszerzej reprezentowane na rynku są preparaty na bazie pyretroidów. Wśród nich są tak znane środki, jak Intavir, Proteus, Accord, Caesar, Tsunami, Spark, Ram i inne, szczególnie często stosowane przeciwko przędziorkom. Można by je uznać za optymalne preparaty do zwalczania tego szkodnika, gdyby nie wysokie tempo rozwoju odporności na nie u kleszczy.Z tego powodu w harmonogramie ogrodniczym zwykle występują one na przemian ze związkami fosforoorganicznymi.

 

Inta-vir

Ogólnie rzecz biorąc, Inta-vir jest synonimem nazwy substancji czynnej cypermetryna, ale lek o tej samej nazwie jest również produkowany pod tą samą nazwą. To narzędzie to rozpuszczalna w wodzie tabletka o wadze 8 g w opakowaniu, przeznaczona do użytku na osobistych działkach domowych. Jedną taką tabletkę rozpuszcza się w 10 litrach wody i rośliny spryskuje się powstałym roztworem roboczym zgodnie z instrukcją użycia:

• Ogórki, pomidory, ziemniaki, jabłonie, gruszki, pigwy, drzewa iglaste, nagietki, róże - przetwarzanie w okresie wegetacyjnym w ilości specyficznej dla danej uprawy;
• Porzeczki, agrest, maliny, truskawki, wiśnie, czereśnie - przed kwitnieniem i po zbiorze.

Jedna tabletka wystarczy do obsadzenia do 50 metrów kwadratowych sadzenia ziemniaków, do obsadzenia jednego drzewa potrzeba od 2 do 5 litrów roztworu roboczego, w zależności od wielkości rośliny. Krzewy opryskuje się w ilości 2 litrów roztworu roboczego na 10 krzewów.

Mówiąc najprościej, Inta-vir jest dobrą alternatywą dla Fufanon lub Antiklesch. Jeśli zostały przetworzone na wiosnę, przed kwitnieniem, to po zbiorach można je traktować Intavirem, aby mieć pewność, że główna część przędziorków (w tym samice wyjeżdżające na zimę) padła.

 

Środki przeciwko przędziorkom na bazie awermektyn

Wszystkie awermektyny stymulują uwalnianie kwasu gamma-aminomasłowego do tkanki nerwowej kleszcza, co prowadzi do szybkiego narastania pobudzenia i paraliżu. Jednocześnie, nawet jeśli populacja roztoczy jest odporna na OP lub pyretroidy, produkty zawierające akarycydy awermektynowe skutecznie zniszczą te szkodniki.

Najpopularniejsze produkty z tej grupy to Fitoverm, Aktofit, Vertimek. Z ich pomocą możesz walczyć z przędziorkami nawet w domu, ponieważ stanowią one niewielkie zagrożenie dla ludzi. Jednak dla maksymalnego bezpieczeństwa, nawet podczas ich używania, lepiej spryskać rośliny w respiratorze lub przynajmniej w masce.

Inną interesującą cechą preparatów roztoczobójczych awermektyn jest to, że działają one tylko na stadia żywieniowe roztoczy. Oznacza to, że można je stosować tylko wiosną i latem. Jesienią, gdy na drzewach pojawią się czerwone samice, gotowe do wyjścia na zimę, lek ich nie zabije i bezpiecznie wyjadą na zimę.

 

Fitoverm

Fitoverm jest najbardziej znanym i niedrogim akarycydem awermektynowym. Zawiera jako składnik aktywny awersektynę C, może być stosowana na każdym etapie dojrzewania owoców, dzięki czemu jest stosowana jako letnia alternatywa dla FOS i pyretroidów. Jest dość drogi - około 9000 rubli za litr skoncentrowanej emulsji, ale bardzo ekonomiczny w użyciu: instrukcja użytkowania zaleca rozcieńczenie 0,08 ml produktu w litrze wody lub 1 ml na 12 litrów. Litrowa butelka wystarcza więc na przygotowanie 12 000 litrów roztworu roboczego. Częściowo z tego powodu, do użytku w ogrodzie, jeśli to możliwe, starają się kupować środki w mniejszych opakowaniach – po 1, 5 lub 10 ml.

Ze względu na bezpieczeństwo i brak działania systemowego Fitoverm może być stosowany do pielęgnacji drzew i krzewów o już zawiązanych owocach, a także w domu do ochrony kwiatów. Szkodniki prawdopodobnie uodpornią się na nią i dlatego jest zwykle stosowany na początku lata po zastosowaniu FOS lub pyretroidów przed kwitnieniem.

 

Kleszczewit

Pod nazwą Kleshchevit sprzedawana jest zapakowana wersja Fitoverm, która jest wygodna do zatrucia przędziorków na kwiatach domowych, małych klombach i ozdobnych krzewach wolnostojących, czyli tam, gdzie nie są potrzebne duże ilości roztworu roboczego. Sprzedawany w 4 ml ampułkach, jeden mililitr wystarcza do przygotowania 1 litra roztworu roboczego, którego zużycie wynosi 1 litr na 1 metr wysokości krzewu lub drzewa. Dla małego jałowca wystarczy około pół litra roztworu, a dla jabłoni o wysokości 2,5-3 metrów potrzebne będą 3 litry. Co więcej, jeśli nie ma potrzeby przetwarzania całego ogrodu lub ogrodu warzywnego, to znaczy nie jest wymagany litr wysoce skoncentrowanego Fitoverm, bardziej racjonalne byłoby kupowanie Kleshchevit.

 

neonikotynoidy

Do tej pory preparaty na bazie neonikotynoidów - Aktara, Konfidor, Zolotaya Iskra i inne - są uważane za optymalne do zwalczania przędziorków zarówno na osobistych działkach domowych, jak iw dużych przedsiębiorstwach rolnych. Mają kilka zalet w stosunku do środków innych klas:

1. Niska toksyczność dla ludzi i zwierząt stałocieplnych;
2. Brak zagrożenia dla owadów nie ssących i niegryzących, w tym pszczół i chrząszczy drapieżnych - substancja czynna kumuluje się w tkankach roślin, ale nie występuje na powierzchni liści i łodyg;
3. Możliwość zarabiania funduszy przez system nawadniania kroplowego, bez opryskiwania krzaków;
4. Niskie wskaźniki zużycia ze względu na fakt, że rośliny wchłaniają lek z gleby.

Ponadto udowodniono, że neonikotynoidy po wchłonięciu przez roślinę gromadzą się w liściach, ale praktycznie nie gromadzą się w owocach, dzięki czemu można je stosować nawet między kwitnieniem a zbiorami.

Na notatce

Niektóre leki na bazie butoksykarboksymu mają podobną zasadę działania. Na przykład pałeczki Plant-Pin można wbijać pojedynczo w ziemię doniczki z rośliną i po prostu podlewać kwiat jak zwykle. Patyk rozpuści się w wodzie, jego substancja zostanie wchłonięta z gleby przez roślinę, dostanie się do soków i doprowadzi do zatrucia kleszczami. Jest to prawdopodobnie najbardziej niezawodny i najłatwiejszy sposób na pozbycie się przędziorków w domu. Jednak środek ten jest niebezpieczny dla pszczół i drapieżnych stawonogów i dlatego jest mniej pożądany niż neonikotynoidy.

Neonikotynoidy to jedyne leki, które można stosować w walce z przędziorkami równolegle z wykorzystaniem drapieżnych roztoczy gamasid. Ponieważ lek znajduje się tylko w układzie naczyniowym roślin, w żaden sposób nie wpływa na fitoseiulus i skutecznie niszczą te osobniki tetranychidów, które przeżywają na roślinach, które z tego czy innego powodu nie wchłonęły soków roślinnych z trucizną.

 

Aktara

Aktara to zarówno nazwa leku, jak i synonim nazwy substancji czynnej - tiametoksamu.Produkowany jest w postaci granulek dyspergowalnych w wodzie oraz w postaci koncentratu zawiesinowego, które rozpuszczają się w wodzie iw zależności od sytuacji spryskują rośliny lub podlewają podłoże pod nimi roztworem roboczym. Ta ostatnia opcja jest odpowiednia dla roślin doniczkowych (fikusy, domowe owoce cytrusowe - cytryny, pomarańcze, storczyki) oraz dla roślin uprawianych na nawadnianiu kroplowym.

Warto zauważyć, że po nałożeniu na glebę Aktara działa selektywnie na szkodniki jedzące i ssące liście - przędziorki, wciornastki, łuski, mszyce.

Biorąc pod uwagę koszt produktu - około 30 rubli za opakowanie granulatu o wadze 1,4 g - można go uznać za najlepszy środek do użytku domowego, który pozwala na usuwanie przędziorków bez opryskiwania roślin i bez narażania zdrowia zwierząt i ludzi.

 

Preparaty hormonalne do walki z przędziorkami

Preparaty na bazie flufenzyny i klofentezyny cieszą się szczególnym zainteresowaniem ze względu na niepowtarzalność ich działania: zamiast zabijać wszystkie aktywne osobniki (a wraz z nimi wiele innych stawonogów, w tym bardzo pożytecznych), wybiórczo sterylizują samice kleszczy i przerywają cykl rozwojowy nimf na tych etapach, w których wchodzą w ciało konkretnej osoby. Dzięki zdolności wnikania do jaj środek hamuje rozwój embrionalny i zapobiega wylęganiu się larw z jaj.

Jednocześnie środki tej grupy - Apollo, Flumite - nie zabijają dorosłych kleszczy i nimf.Dlatego zaraz po jego zastosowaniu może się wydawać, że lekarstwo nie pomaga: w ciągu 2-3 dni liczba kleszczy pozostaje niezmieniona, a dopiero z czasem zauważalna jest śmierć dorosłych, co nie jest kompensowane przez dojrzewanie nimfy i pojawienie się nowych larw z jaj.

Główną zaletą leków hormonalnych jest ich wysokie bezpieczeństwo. Nie wpływają na owady i większość roztoczy, z wyjątkiem przędziorków i roztoczy, dzięki czemu można je stosować nawet w okresie kwitnienia drzew owocowych bez narażania owadów zapylających.

Na notatce

Leki hormonalne są całkowicie bezpieczne dla ludzi. Nie wpływają na tło hormonalne człowieka i nie powodują zaburzeń w produkcji niektórych hormonów, ponieważ działają wybiórczo tylko na gruczoły wydzielnicze kleszczy.

 

Akarycydy na bazie kwasów tetronowych

Leki te, zgodnie z zasadą ich działania, są bardzo podobne do środków hormonalnych, ale nie wpływają na produkcję hormonów, ale na metabolizm określonych lipidów w organizmie kleszczy. Takie substancje tłuszczopodobne stanowią podstawę błon komórkowych w ciele samego szkodnika i są częścią powłoki zewnętrznej, chroniącej stawonogi przed odwodnieniem i przenikaniem substancji niebezpiecznych dla kleszcza do organizmu. Jak tylko akarycyd zablokuje produkcję tych lipidów, rozwój prawie wszystkich struktur w ciele kleszcza zatrzymuje się - nimfy nie rosną i nie rozwijają zewnętrznej osłony, organy wewnętrzne nie rozwijają się, samice nie rozwijają jaj, a larwy nie rozwijają się w już złożonych jajach.Rozwój całej populacji dotkniętej działaniem środka zatrzymuje się, a kleszcze zaczynają umierać z powodu niezdolności do regeneracji tkanek. Ten spadek liczebności nie jest kompensowany pojawieniem się nowych osobników, ponieważ samice nie składają jaj, a larwy nie wylęgają się z jaj już złożonych.

Sądząc po recenzjach i wynikach eksperymentów, zauważalny spadek liczby roztoczy podczas stosowania akarycydów na bazie kwasów tetronowych następuje w trzecim lub czwartym dniu, a po tygodniu lub dwóch praktycznie nie ma roztoczy na roślinie.

Leki z tej grupy obejmują Envidor (substancja czynna - spirodiklofen), Oberon i Judo (spiromesifen). Są to produkty importowane, ten sam Envidor jest produkowany przez Bayer Corporation, dlatego można je kupić tylko w stosunkowo wysokiej cenie. Na przykład butelka Envidora o pojemności 65 ml kosztuje około 700 rubli, a butelka o pojemności 2 ml JUDO około 500 rubli.

 

Karbaminiany i leki na ich bazie

Zgodnie z zasadą działania i profilem bezpieczeństwa karbaminiany są zbliżone do pyretroidów i FOS. Mają podobny efekt fizjologiczny, blokując acetylocholinoesterazę, szybko niszczą roztocza, a wraz z nimi mszyce, mączliki, wciornastki i wiele innych stawonogów, w tym pożytecznych. Wiele z nich jest stosunkowo niedrogich i często stosuje się je jako alternatywę dla produktów zawierających piretroidy do zaprawiania sadzonek, kwiatów i roślin ogrodowych - ogórków, papryki, pomidorów - przed kwitnieniem i zawiązywaniem owoców. Są toksyczne dla ludzi i zwierząt domowych i wymagają surowych środków ostrożności podczas użytkowania.Głównym obszarem ich zastosowania jest naprzemienność z innymi owadobójczymi akarycydami w kalendarzu do przetwarzania roślin w ogrodzie lub ogrodzie warzywnym.

 

Kompleksowe przygotowania

Do zwalczania przędziorków rzadko stosuje się leki o złożonym składzie. Wynika to z faktu, że w warunkach ogrodowo-warzywnych rośliny poddaje się działaniu kleszczy kilka razy w sezonie naprzemiennie środkami jednoskładnikowymi, a nawet przy odporności na szkodniki jeden z nich okazuje się skuteczny. W domu stosunkowo łatwo przeprowadzić leczenie drugim lekiem, jeśli któryś okazał się nieskuteczny.

Dostępne są jednak produkty o złożonym składzie i w razie potrzeby można z nich korzystać. Zabiją aktywne stadia roztoczy za pierwszym razem i muszą jedynie ponownie potraktować rośliny, aby zabić larwy wylęgające się z jaj. Należą do nich na przykład Alatar (zawiera malation i cypermetryna), Santomectin (składniki aktywne - iwermektyna i klozantel), Voliam Flexi (chlorantraniliprol i tiametoksam), Organza (acetamiprid i lambda-cyhalotryna) i inne.

Według doświadczonych ogrodników i hodowców kwiatów racjonalne jest stosowanie tak złożonych środków w przypadku, gdy preparaty jednoskładnikowe nie dają rezultatu.

 

Czy środki ludowe pomagają w walce z przędziorkami?

Środki ludowe na przędziorków są być może nawet liczniejsze niż te przemysłowe. Łatwiej powiedzieć, że nie próbują usuwać szkodników, niż wymieniać fundusze, z których ludzie regularnie korzystają i które, sądząc po recenzjach, dają wyniki. Na przykład wymieniamy najbardziej znane:

• Zwykłe mydło do prania - rozpuszcza się w wodzie, wytwarza się gęsty roztwór mydła i spryskuje się nim roślinę, a następnie zmywa się po 1-2 dniach, aby zapobiec wysychaniu liści. Czasami uważa się, że jeszcze skuteczniejszym lekarstwem jest smoła, smoła siarkowa lub zielone mydło, ale jaka jest rzeczywista różnica w ich skuteczności, nie jest znana;

• Napar lub wywar z cebuli - do jej przygotowania zwykle używa się tylko łusek, dzięki czemu gotowy produkt nabiera koloru mocnej herbaty;
• Amoniak (i ​​podobnie amoniak, choć to nie to samo), który niszczy te kleszcze, na które spada. Ale nie należy liczyć na odstraszające działanie amoniaku (jak również na jakiekolwiek inne lekarstwo) - nawet jeśli kleszcz nie toleruje i boi się zapachu konkretnego leku, nie będzie w stanie fizycznie opuścić tego lub innego krzaka w każdym razie pozostanie tutaj i będzie się rozmnażać, chyba że zostanie zabity. Oznacza to, że nie będzie działać, aby go odstraszyć (w tym w celu zapobiegania);
• Nadmanganian potasu - w swojej skuteczności jest podobny do wody z mydłem, ale znacznie trudniejszy do zdobycia;
• Proszek do zębów - istnieją sugestie, że ze względu na wysoką higroskopijność prowadzi do śmierci roztoczy z odwodnienia, podobnie jak robią to Hector czy Ecokiller. Jednak rzeczywista skuteczność tego środka nie została przetestowana i nie powinna być uważana za truciznę;
• Smoła brzozowa - jest używana w podobny sposób, jak zatruwa wszy. Teoretycznie powinno być skuteczne, wiele recenzji to potwierdza;
• Popiół - jest zmiażdżony i po prostu posypany zainfekowanym krzewem.Narzędzie jest wątpliwe, ponieważ w rzeczywistych warunkach podczas pożarów roztocza nie przetrwałyby na roślinach, które otrzymały dużo popiołu. Ale w rzeczywistości tak nie jest;
• Nadtlenek wodoru - zabija kleszcze i ich jaja jeszcze skuteczniej niż amoniak, ale jest też bardzo niebezpieczny dla roślin, pozostawiając na nich oparzenia;

• Soda - dwa lub trzy opryski wykonuje się roztworem w odstępach tygodniowych. Podobnie jak w przypadku popiołu, istnieją poważne wątpliwości co do skuteczności takiego środka;
• Amoniak - zgodnie z popularną recepturą należy go wymieszać z sodą i zalać wodą w stosunku 1 litr wody, 1 łyżka. łyżka sody, 1 łyżka. łyżkę amoniaku, wszystko wymieszaj i spryskaj roślinę powstałym roztworem. Skuteczność nie jest znana, ale istnieje ryzyko dla roślin;
• Lampa ultrafioletowa jest wyraźnie nieskuteczna, ponieważ dawka promieniowania, jaką zapewnia lampa, zdecydowanie nie wystarcza do zabicia kleszczy. Ponadto szkodniki znajdują się po obu stronach liści i prawie niemożliwe jest ich oświetlenie;
• Siarczan miedzi jest również nieefektywnym środkiem stosowanym jako środek grzybobójczy i zwalczający filokserę winogronową, ale wykazuje bardzo słabą aktywność przeciwko roztoczom;
• Roztwór pasty do zębów - nie jest do końca jasne, dlaczego jest ona powszechnie stosowana przeciwko kleszczom, ponieważ w takim roztworze nie ma składników toksycznych dla kleszczy. Niemniej jednak środek zaradczy jest znany i wielu z niego korzysta, nie wiadomo tylko z jakim skutkiem;
• Coca-Cola – pod względem skuteczności remedium jest podobne do poprzedniego. Nie ma żadnych warunków wstępnych dla jego skuteczności, ale jest używany, a nawet pisane są pozytywne recenzje;
• Metronidazol - sam w sobie jest środkiem przeciwdrobnoustrojowym, jego skuteczność wobec tetranychidów nie została zbadana, ale istnieją doniesienia, że ​​stosowanie jego roztworu wodnego (jedna tabletka na litr wody) może zabić roztocza na kwiatach.

Czasami uważa się również, że można zwalczać przędziorków poprzez spryskiwanie roślin mocznikiem. W rzeczywistości tak nie jest. Mocznik pozwala leczyć chore rośliny po silnej infekcji, ponieważ stymuluje regenerację tkanek, ale praktycznie nie ma wpływu na same roztocza.

Tak czy inaczej, wszystkie środki ludowe pozwalają niszczyć kleszcze tylko na poszczególnych roślinach i nadają się głównie do kwiatów w pomieszczeniach lub do małych klombów. Niezwykle trudno jest je stosować do leczenia upraw ogrodniczych i ogrodniczych, drzew po prostu ze względu na konieczność przygotowania dużych ilości leku.

 

Najskuteczniejszym podejściem jest łączenie i przeplatanie różnych środków

Prawie zawsze, aby rozmnażać się pomyślnie, konieczne jest zatrucie przędziorków dwa lub więcej razy różnymi sposobami.

W przypadku roślin doniczkowych wybór środków nie ma większego znaczenia – większość z nich jest skuteczna i przy dwóch zabiegach całkowicie niszczy kleszcze.

Do przetwarzania w ogrodzie i ogrodzie ważne jest, aby wybierać takie produkty, które nie będą przechowywane i gromadzone w owocach.

Z reguły w celu zapobiegania zakażeniom kleszczami i ich niszczeniu stosuje się następujące schematy:

• Wiosną przed kwitnieniem rośliny traktuje się FOS, w sierpniu neonikotynoidy stosuje się do nawadniania lub aerozolu;
• Przed kwitnieniem stosuje się FOS, w czerwcu-lipcu - inhibitory wzrostu i rozwoju. Jeśli do sierpnia na drzewach zauważą się zimujące samice, po zbiorze przeprowadza się zabieg pyretroidowy;
• Przed kwitnieniem stosuje się pyretroidy lub neonikotynoidy (najlepiej te ostatnie), latem - inhibitory wzrostu.

W opcji prywatnej można stosować leki o złożonym składzie, ale nie pozwalają one ograniczyć się do jednego zabiegu. Czasami w domu wystarczy raz potraktować rośliny środkami hormonalnymi lub inhibitorami syntezy białek, aby po tygodniu lub dwóch nie pozostały roztocza.

 

Ważne zasady stosowania insektycydów w domu i ogrodzie

Niezależnie od rodzaju, większość środków odstraszających kleszcze jest w pewnym stopniu toksyczna dla ludzi. Dotyczy to zwłaszcza związków fosforoorganicznych (zwłaszcza po oprysku, w fazie fumigacji) oraz pyretroidów (w wysokich stężeniach mogą powodować poważne zatrucia u ludzi). Dlatego konieczna jest praca wszelkimi środkami w ścisłej zgodności z instrukcją użytkowania i wymogami bezpieczeństwa. W szczególności należy wziąć pod uwagę zdolność danego środka do gromadzenia się w tkankach roślinnych, a następnie pozostawania w zebranych owocach.

Używając jakichkolwiek środków w aerozolu, należy pamiętać, że większość roztoczy znajduje się na spodniej stronie liści, a zatem, aby je zniszczyć, należy je spryskać od dołu do góry. Opryskiwacze kompresorowe są do tego znacznie wygodniejsze niż opryskiwacze ręczne.

Wreszcie przy zwalczaniu kleszcza w warunkach terenowych należy podjąć dodatkowe działania agrotechniczne: wypalić liście z porażonych drzew, przekopać pnie drzew, usunąć gęste zarośla chwastów (są to naturalne inkubatory kleszczy i jest prawdopodobne, że kleszcz się rozwinął w ogrodzie stąd), usunąć z drzewa i spalić starą suchą korę, w której samice zimują w całych skupiskach. Będzie to dobre zapobieganie pojawianiu się szkodników w przyszłości i zwiększa prawdopodobieństwo, że w przyszłym roku nie będą musiały ponownie walczyć.

 

Przegląd wideo leków przeciwko przędziorkom

 

Najskuteczniejsze leki w walce z przędziorkami. Ekspert mówi