Co to jest niebezpieczny przędziorek na roślinach domowych

Przędziorki mogą pojawiać się i aktywnie rozmnażać na prawie wszystkich roślinach domowych. Jest to bardzo niebezpieczna sytuacja, ponieważ w początkowych stadiach infekcji, kiedy najłatwiej sobie z tymi szkodnikami, nie są one wcale widoczne, a zauważalne oznaki ich aktywności życiowej pojawiają się, gdy liście rośliny już zaczynają być uszkodzony i istnieje ryzyko śmierci. Na tym samym etapie prawdopodobnie zarażone zostaną również inne rośliny w pomieszczeniu, co oznacza, że ​​jeszcze trudniej będzie pozbyć się kleszczy: wszystkie krzaki będą musiały być traktowane specjalnymi środkami.

Ta sytuacja dotyczy mieszkania lub prywatnego domu z dowolnym zestawem gatunków roślin. Przędziorki infekują prawie wszystkie rośliny, w tym nawet sukulenty i odporne na wiele szkodników palmy.

Na notatce

Oprócz tego w domu na roślinach mogą rozwijać się nie tylko prawdziwe przędziorki (lub tetranych), ale także przedstawiciele bliskiej im grupy - roztocza płaskiego. Są również błędnie nazywane pajęczynami, chociaż mają specyficzne cechy budowy, wyglądu i stylu życia, które są im właściwe. I szkodzą nie mniej niż tetranychidy, ale jeszcze trudniej je wykryć na roślinach ze względu na ważną cechę: nie tworzą pajęczyny.

Ważne jest, aby mocno zarośnięta kolonia przędziorków mogła zniszczyć każdy, nawet najsilniejszy i największy krzew rośliny. Dlatego zwalczanie szkodników powinno rozpocząć się, gdy tylko zostaną odnalezione.

Co więcej, sama walka jest stosunkowo prosta, skuteczne środki na tetranychidy są dostępne i niedrogie, a sukces tego wydarzenia polega przede wszystkim na terminowym wykryciu kleszczy i szybkości działania. Zastanówmy się, jak niezawodnie identyfikować przędziorków na roślinach domowych i co dokładnie musisz zrobić najpierw, gdy zostaną wykryte ...

 

Rodzaje przędziorków, które infekują rośliny domowe

Na początek warto wiedzieć, jak wyglądają roztocza szkodników roślin doniczkowych i jakie znaki można je wykryć.

Najczęstszym rodzajem tetranychidów w mieszkaniach jest przędziorek chmielowiec. Jest też najbardziej złośliwym szkodnikiem upraw ogrodniczych i ogrodniczych wśród tetranychidów. Jest prawie niewidoczny gołym okiem ze względu na niewielkie rozmiary.

Na przykład poniższe zdjęcie pokazuje przędziorków na drzewie cytrynowym Mayera:

Jednak wykrycie tych szkodników na roślinie nie jest trudne. Aby to zrobić, zwróć uwagę na następujące znaki:

• Niewielkie białe kropki na liściach, wyraźnie widoczne przy patrzeniu przez liść w światło - dobrze prześwitujące;
• Brązowe plamy na liściach, małe we wczesnych stadiach i duże w późniejszych stadiach infekcji. Tutaj tkanka liścia już obumiera, nie ma fotosyntezy. Kiedy te plamy pokrywają ponad 50% powierzchni liścia, liść zwykle obumiera;
• Biała pajęczyna na powierzchni liści, kątach i pędach. Pojawia się już w późniejszych stadiach infekcji, ale nadal można uratować roślinę, gdy zostanie wykryta.Z powodu tej sieci same roztocza są czasami nazywane proszkowatymi, ponieważ hodowcy kwiatów odwołują się do wyglądu roślin dotkniętych mączniakiem prawdziwym.

Jeśli spojrzysz na dotknięty liść (zwłaszcza pajęczynę) pod lupą, możesz łatwo zobaczyć skupiska samych roztoczy. Są bardzo małe, mogą mieć kolor od jasnożółtego do czerwonego, z wyraźnie widocznymi ciemnymi plamami wzdłuż krawędzi ciała, a sam ich korpus nie jest podzielony na segmenty przez poprzeczne przewężenia.

Na notatce

Pajęczyna tetranych roztoczy jest bardzo cienka i staje się zauważalna tylko wtedy, gdy jest masowo spleciona z liśćmi. We wczesnych stadiach infekcji buszu łatwiej jest zauważyć, jeśli spryskasz roślinę wodą z butelki z rozpylaczem: krople wody opadną na sieć i podkreślą to.

Poniższe zdjęcie pokazuje dorosłych przędziorków:

Wygląda jak czerwony przędziorek. Jego najbardziej oczywistą różnicą od zwykłego jest pomarańczowo-czerwony kolor powłoki ciała:

Interesujące jest to, że jeśli przędziorek pospolity jest głównie szkodnikiem roślin na otwartym terenie, aw domu pojawia się i rozmnaża rzadziej niż „na ulicy”, to przędziorek czerwony występuje częściej w domach i mieszkaniach.

Gatunki te są często mylone z płaskimi lub fałszywymi przędziorkami – chrząszczami płaskimi (błędna nazwa to chrząszcze płaskie). Pod mikroskopem potrafią odróżnić wyraźnie widoczne zwężenia ciała, których tetranychidy nie mają:

Płazińce specjalizują się szczególnie w roślinach egzotycznych i mogą zarażać gatunki, na których przędziorki nie zawsze osiadają - sukulenty, a także niektóre paprocie. Spośród nich najbardziej znanymi szkodnikami są:

• Roztocze czerwone lub płazińce cytrusowe. Spośród wszystkich płaskich chrząszczy dotknięta jest największą liczbą gatunków roślin domowych;
• Roślina płaska szklarniowa, również całkowicie nieczytelna w wyborze rośliny pastewnej, ale w kolekcjach domowych jest mniej powszechna niż jej inni krewni;
• Kaktus płaski, specjalizujący się w kaktusach, w mniejszym stopniu w litopach, konofytach i innych sukulentach;
• Płazińca palmowego, który ma ogromny zakres preferencji żywieniowych i znajduje się na większości roślin doniczkowych, w tym na owocach cytrusowych, herbacie, orchideach, fiołkach i paprociach;
• Roztocze storczykowe, najczęściej szkodliwe dla storczyków.

Można je znaleźć na roślinach w postaci brązowych kropek, w których tkanki liści i łodygi są nekrotyczne. Takie miejsca należy zbadać za pomocą lupy, ponieważ roztocza są małe, a punkty ich wstrzyknięć na rośliny o grubych, mięsistych liściach nie prześwitują. We wczesnych stadiach porażenia krzewów płaskie chrząszcze są praktycznie niewidoczne gołym okiem, dlatego bardzo często tykanie utożsamia się już ze znaczną reprodukcją szkodników.

Roztocza brunatne (brązowate) są również szeroko znane, uszkadzając zarówno rośliny na otwartym terenie, jak i kwiaty w pomieszczeniach. Najbardziej znanym w centralnej Rosji jest roztocz koniczyny, który również nie wytwarza pajęczyn.

Inne rodzaje roztoczy, które często atakują rośliny doniczkowe - cyklamen, atlantycki, szeroki - również nie należą do pająka i można je z nimi pomylić ze względu na podobieństwo powodowanych przez nie szkód.

Na notatce

Czasami roztocza gamasid, a nawet inne stawonogi są mylone z przędziorkami.Jednocześnie roztocza gamasid nie są szkodliwe dla roślin, a nawet są pożyteczne, ponieważ mogą jeść małe bezkręgowce - te same tetranychidy, skoczogonki, podur. Inne roztocza glebowe mogą być zarówno nieszkodliwe dla roślin, jak i bardzo niebezpieczne. W każdym razie, jeśli w ziemi jest ich dużo, jest to sygnał, że gleba jest podmokła i przesycona materią organiczną.

W domu określenie konkretnego rodzaju pająka lub roztocza na roślinie jest prawie niemożliwe. W tym nie będzie to możliwe na podstawie koloru samych szkodników oglądanych pod mikroskopem lub ich położenia na roślinie. Próby identyfikacji gatunku jako roztocza kwiatowego, białego, ziemnego, korzeniowego czy „klejącego” są skazane na niepowodzenie – w końcu trzeba przyznać, że mamy albo pająka, albo roztocza płaskiego. Ale najważniejsze jest to, że wystarczy to, aby podjąć odpowiednie środki w celu zniszczenia szkodnika.

 

Które rośliny są najbardziej poszkodowane?

Przędziorki (zarówno prawdziwe, jak i fałszywe) wpływają na wszystkie rośliny domowe, od hibiskusa i fiołków po sukulenty i storczyki. Najczęściej jednak spotyka się je na roślinach silnie liściastych, na których same blaszki liściowe są proste i nie wykazują silnego pokwitania.

Z reguły najbardziej dotknięte kleszczami są:

• Poślubnik;
• Owoce cytrusowe (cytryny, mandarynki, pomarańcze). Warto zauważyć, że roztocza mogą również infekować owoce cytrusowe na wszystkich etapach rozwoju;
• Fikusy;
• Krzewy laurowe;
• Bluszcz;
• Euonymus;
• skalnica;
• Difenbachia;

• hipoesty;
• Begonie.

Bardzo godne uwagi jest to, że przędziorki nie wpływają na fiołki i ogólnie na rośliny z rodziny Gesneriaceae.Doniesienia o atakach na gatunki z tej rodziny są błędem powielanym nie tylko przez liczne zasoby internetowe, ale nawet przez książki i podręczniki, które twierdzą, że są ekspertami. Specjalne badania wykazały, że nawet jeśli trzymamy w bliskiej odległości krzew fiołka i np. mocno zarażony tetranychidami krzew begonii, fiołek pozostanie nietknięty.

Ten błąd wynika z faktu, że Gesneriaceae są często dotknięte przez roztocza płaskie, których laik nie zawsze może odróżnić od tetranychidów. Myląc je z przędziorkami, osoba zgłasza uszkodzenie rośliny, odpowiednie informacje pojawiają się na forach i innych zasobach, a wiadomości są czasami brane pod uwagę przy zbieraniu statystyk.

W domu nie ma istotnej różnicy w tym, czy na roślinę mają wpływ przędziorki czy roztocza płaskie. Szkody wyrządzone przez te szkodniki są mniej więcej takie same, podobnie jak środki ich zwalczania.

Wiele rodzajów roztoczy infekuje kaktusy, agawy, aloes i kalanchoe, palmy, paprocie i storczyki – rośliny rzadko dotknięte innymi szkodnikami ze względu na ich nieobecność w klimacie umiarkowanym i izolację od siebie krzewów w domu. Dzięki temu tetranychidy i chrząszcze płaskie można uznać za oryginalnych pionierów, podbijających bardzo specyficzną niszę ekologiczną roślin domowych i konkurujących pod tym względem z bardzo nielicznymi innymi stawonogami.

 

Szkody wyrządzone przez tetranychidy, a także kilka słów o niebezpieczeństwie dla kwiatów

Przędziorki i roztocze pozostawiają na roślinach bardzo charakterystyczne zmiany, dzięki którym same szkodniki są dość łatwe do zidentyfikowania.Główny problem polega na tym, że już podczas masowej reprodukcji tych stawonogów pojawiają się ewidentne oznaki uszkodzeń, które są rzucające się w oczy, a we wczesnych stadiach, kiedy kleszcze są najłatwiejsze do zniszczenia, ślady ich żywotnej aktywności są ledwo zauważalne.

Podstawowym uszkodzeniem rośliny przez kleszcza jest śmierć liścia, kwiatu, pędu lub komórki owocowej z powodu wysysania przez szkodnika soku. Jeśli arkusz jest cienki i składa się z niewielkiej liczby warstw dużych komórek, śmierć każdej takiej komórki prowadzi do pojawienia się na jej miejscu półprzezroczystej kropki. Jeśli taki arkusz jest oglądany w świetle, punkty te są bardzo dobrze półprzezroczyste. Jednak tylko na krzaku są ledwo zauważalne i nie zwracają na siebie uwagi.

Kiedy roztocza wysysają zawartość znacznej liczby blisko rozmieszczonych komórek, na ich miejscu tworzy się zauważalna brązowa plama. Takie plamy są już wyraźnie widoczne gołym okiem i powinny być sygnałem do rozpoczęcia walki z kleszczami. Zdjęcie wyraźnie pokazuje takie plamy na arkuszu:

A tutaj - na skórce ozdobnej pomarańczy:

Pobliskie miejsca stopniowo łączą się w większe. Kiedy taka plama pokrywa więcej niż połowę powierzchni blaszki liściowej, liść zaczyna obumierać. Z biegiem czasu całkowicie wysycha.

Nieco później na uszkodzonych liściach tworzy się mała pajęczyna, początkowo ledwo zauważalna, ale stopniowo całkowicie pokrywająca blaszkę liściową. W końcowej fazie infekcji można na niej zobaczyć roje tysięcy kleszczy, choć trudno jest dostrzec każdego szkodnika z osobna.

Często bardzo gęsta sieć chroni już martwy liść przed oderwaniem się i spadnięciem na ziemię. Ale częściej liść wysycha jeszcze wcześniej i odpada.

Kiedy roślina jest zarażona roztoczami płaskimi, pojawiają się te same oznaki uszkodzenia, ale bez tworzenia się pajęczyn na liściach. Te szkodniki po prostu go nie tworzą.

Już na etapie pojawiania się brązowych plam zmniejsza się zdolność fotosyntezy liści rośliny. Prowadzi to do zahamowania wzrostu krzewu, spowolnienia jego wzrostu, a jeśli nastąpi to w fazie kwitnienia lub owocowania, to do opadania kwiatów i owoców.

Inwazja roztoczy również zaostrza objawy i przyspiesza rozwój innych chorób, które roślina może mieć w tym czasie.

Gdy krzew traci liście, przestaje rosnąć i obumiera na pewnym etapie zmiany. Taki wynik jest możliwy dla każdej rośliny zaatakowanej przez roztocza, ale w zależności od rodzaju i wieku krzewu jego śmierć może nastąpić prędzej czy później.

Na przykład sukulenty są ogólnie bardziej odporne na kleszcze, ponieważ większość komórek w liściach jest usuwana z powierzchni i nie jest uszkadzana przez kleszcze. Jednak w przypadku uszkodzenia dużej ilości komórek powierzchniowych roślina przestaje fotosyntetyzować, nie może tworzyć nowych tkanek i regenerować starych, stopniowo zanika, ale jej śmierć przedłuża się o wiele miesięcy.

Owoce cytrusowe zaatakowane przez roztocza są jadalne, chociaż ich skórka może wyglądać nieapetycznie. Jeśli jednak sama roślina jest poważnie dotknięta tetranychidami, owoce na niej zwykle nie mają czasu dojrzeć i nadawać się do spożycia przez ludzi.

Najbardziej wrażliwe rośliny mogą umrzeć od kleszczy w ciągu 5-8 miesięcy.Bardziej odporne mogą przetrwać z kleszczami do 2-3 lat, ale bez działań mających na celu eksterminację szkodników prędzej czy później umrą.

 

Jak radzić sobie z przędziorkami w domu?

W prawie wszystkich przypadkach, przy odpowiednim podejściu, roztocza można usunąć z rośliny lub ze wszystkich zainfekowanych roślin w domu. Wyzwaniem jest wyleczenie eksponatów, zanim umrą, a najlepiej zanim roztocza uszkodzą większość liści.

Najskuteczniejszą, szybką i niezawodną metodą zabijania kleszczy jest leczenie zarażonej rośliny preparatami roztoczobójczymi. W większości takie leki są niedrogie i łatwe w użyciu, a jednocześnie dają szybki rezultat: kleszcze giną w ciągu kilku godzin po spryskaniu krzaka. Biorąc pod uwagę cechy biologii kleszczy, takie zabiegi roślinne należy przeprowadzać kilka razy, ale te środki pozwalają całkowicie zniszczyć szkodniki.

Na notatce

Podobny, ale mniej wyraźny i zwykle bardziej długotrwały efekt można uzyskać opryskując porażone rośliny preparatami przygotowanymi według ludowych receptur. Wykonalność takich środków jako całości wydaje się nieco wątpliwa: koszt wysoce skutecznych środków owadobójczych jest niewiele wyższy niż koszt surowców do środków ludowych, bezpieczeństwo, zgodnie z instrukcjami, jest dopuszczalne do użytku domowego, ale skuteczność chemikaliów jest nieporównywalnie wyższa. Jednak niektórzy ludzie celowo szukają środków ludowych, przekonani o ich całkowitym bezpieczeństwie.

W przemysłowych szklarniach metoda biologicznego zwalczania tetranychidów jest szeroko stosowana z wykorzystaniem ich naturalnych wrogów - drapieżnych roztoczy - phytoseiulus, rzadziej - neoseiulus, amblyseus, galendromus i kilku innych. Niszczą przędziorków wielokrotnie skuteczniej i bezpieczniej niż jakiekolwiek inne leki. Jednak ta metoda nie ma zastosowania w warunkach domowych, ponieważ dla stabilności populacji drapieżnych roztoczy musi być dużo tetranychidów - znacznie więcej, niż mogą rozwinąć się nawet w dużej kolekcji kwiatów domowych. Taka kontrola biologiczna jest szczególnie istotna w przypadku dużych szklarni i dużych szklarni.

Z nieskutecznych metod możemy wymienić próby zamrażania lub odwrotnie, niszczenia kleszczy przez wysokie temperatury. W tym celu rośliny są czasami wyprowadzane na zimno na 30-40 minut lub umieszczane w pobliżu grzejników, osiągając podgrzanie powierzchni liści do 50-55 ° C. Przy takich wahaniach temperatury niektóre szkodniki giną, ale ponieważ nie można utrzymać rośliny na zimno lub pod gorącymi promieniami przez długi czas, część roztoczy i prawie wszystkie ich jaja pozostaną żywe. Oznacza to, że takie środki nie pomogą całkowicie pokonać kleszczy, a jedynie tymczasowo zmniejszą stopień uszkodzenia rośliny.

 

Najskuteczniejsze lekarstwa na przędziorków

Wszystkie skuteczne akarycydy są podzielone na kilka grup zgodnie z zasadą działania.

Pierwsza grupa obejmuje środki nerwowe.Wnikając w ciało kleszcza, substancja czynna któregokolwiek z tych leków prowadzi do paraliżu i szybkiej śmierci. Jednocześnie substancje czynne takich środków mogą należeć do różnych klas związków chemicznych, ale mechanizm ich działania jest podobny.

Ta grupa obejmuje:

• Fitoverm, Aktofit, Vertimek. Substancje czynne w nich zawarte to związki z grupy awermektyn, które wnikają do komórek rośliny i dostają się do organizmu tylko z żerujących kleszczy. Dlatego jaja i niekarmione samice nie umierają podczas stosowania tych leków, a zatem, w celu całkowitego zniszczenia szkodników, leki należy stosować w kilku zabiegach.;

• Karbofos, Actellik, Fozalon, Fufanon to preparaty na bazie związków fosforoorganicznych. Przy ich stosowaniu realizowane jest działanie, także w fazie fumigacji, co zwiększa ich skuteczność i pozwala na ograniczone niszczenie jaj. Narzędzia te są jednak dość toksyczne dla ludzi, wymagają surowych środków bezpieczeństwa podczas pracy, a ze względu na częste używanie mogą nie wypalić z powodu odporności na nie poszczególnych populacji kleszczy. Z tego samego powodu Dichlorvos należący do tej grupy nie jest używany.

Preparaty na bazie pyretroidów przeciwko kleszczom są rzadko stosowane ze względu na częste przypadki odporności na nie przez szkodniki.

Obecnie do zwalczania przędziorków aktywnie stosuje się środki oparte na związkach hormonalnych:

• Flumite, Apollo to skuteczne leki, których aktywnymi składnikami są hormony specyficzne dla kleszczy (nie działają na ludzi i zwierzęta), prowadzą do sterylizacji samic i zakłócenia rozwoju wszystkich niedojrzałych stadiów kleszczy. W rezultacie dorośli nie rozmnażają się, nimfy tracą zdolność do linienia, a rozwój zarodków zatrzymuje się w jajach. Przy równoczesnym leczeniu nimi i produktami opartymi na awermektynach można jednocześnie pozbyć się szkodników;

• Oberon, Judo, Envidor, Movento to inhibitory metabolizmu lipidów. Zaburzają procesy syntezy powłoki ciała u nimf i tworzenia jaj u samic, co prowadzi do zakończenia cyklu rozrodczego szkodników na traktowanej roślinie.

Preparaty na bazie pirydabenu (Taurus, Sunmite) i heksytiazoksu (Nissoran) można również stosować przeciwko płazińcom. Są dobre, bo dziś nadal nie są zbyt powszechne, a odporne na nie kleszcze nie są znane.

Nie można wybrać najlepszego z tych funduszy. Wyniki uzyskane z ich stosowania są prawie takie same dla wszystkich leków, a różnią się jedynie szybkością działania i liczbą kleszczy umierających podczas każdego zabiegu. Najbezpieczniejsze z nich są hormonalne, ponieważ w ogóle nie wpływają na ludzi i zwierzęta. Najszybciej działają środki nerwowe.

Aby zabić kleszcze, preparaty te należy rozcieńczyć wodą o stężeniach wskazanych w instrukcji użytkowania, a następnie roślinę należy potraktować powstałym roztworem, aby środek osiadł na wszystkich dotkniętych powierzchniach, w tym na spodniej stronie liści, w pachwinach i wewnątrz kwiatów.Im dokładniej wszystkie powierzchnie są przetwarzane, tym bardziej prawdopodobne jest, że na roślinie nie będzie żywych roztoczy.

Zgodnie z instrukcją użytkowania, w taki czy inny sposób, roślina może wymagać ponownego leczenia. Jest to tym bardziej istotne, jeśli weźmiemy pod uwagę powstawanie stadiów nie żerujących zimujących samic, które mogą opuszczać rośliny i chować się w szczelinach w pomieszczeniach, a po kilku miesiącach wracać do krzaków.

 

Środki ludowe i skuteczność ich stosowania

Jako alternatywę dla chemicznych akarycydów przeciwko przędziorkom czasami zaleca się stosowanie środków ludowych. Są przygotowywane z dostępnych surowców na różne domowe sposoby.

Na przykład:

• Roztwór alkoholu w wodzie (czasami po prostu rozcieńczona wódka);
• Gęsty roztwór mydlany;
• Mocny napar czosnkowy;
• Napar lub wywar z kwiatów nagietka;

• Napar z łodyg kwiatowych i liści mniszka lekarskiego;
• Odwar z bulw cyklamenowych.

Dla każdego z tych produktów istnieje kilka receptur, które mniej lub bardziej różnią się od siebie, ponieważ każdy hodowca aktywnie eksperymentuje z stężeniami i ilościami. Jednak takie domowe środki zaradcze są znacznie gorsze pod względem skuteczności od preparatów chemicznych i bardzo rzadko całkowicie pozbywają się przędziorków na roślinach doniczkowych.

 

Pomóż roślinie po zniszczeniu roztoczy

Często po usunięciu kleszczy roślina potrzebuje poważnej rehabilitacji, bez której krzew może umrzeć nawet przy braku szkodników.Nawet jeśli krzew nie ucierpiał bardzo, zaleca się go leczyć w celu szybkiego przywrócenia części wegetatywnej i wznowienia wzrostu.

Z uszkodzonej rośliny należy co najmniej usunąć liście, na których brązowe plamy pokrywają ponad 60% powierzchni. Jeśli jednak istnieją powody, by sądzić, że dany arkusz może przetrwać i nie wyschnąć, można go pozostawić.

Jeśli na wszystkich liściach rośliny znajdują się plamy i pajęczyny, należy usunąć z niej wszystkie pąki, kwiaty, jajniki i owoce, aby nie wydać na nie zasobów krzewu i aby mógł się zregenerować.

Jeśli to możliwe, dotknięte krzewy powinny być karmione organicznymi nawozami azotowymi, które stymulują odbudowę wegetatywnej części buszu. Jednocześnie krzewy należy aktywnie podlewać, unikając jednocześnie podlewania gleby. Rośliny hydrofilne po zniszczeniu roztoczy warto często spryskiwać wodą.

 

Ochrona roślin przed przędziorkami

Zarówno po udanym usunięciu roztoczy, jak i przed spotkaniem z nimi, wszystkie rośliny doniczkowe powinny być aktywnie chronione przed roztoczami. Przeprowadzenie takiej profilaktyki w rzeczywistości nie jest tak trudne, jak się wydaje - wymaga jedynie przestrzegania oczywistych i stosunkowo prostych środków.

Infekcja samej rośliny następuje przez aktywne stadia kleszczy (częściej przez dorosłe samice, rzadziej przez nimfy), rozprzestrzeniające się z innych roślin. Dlatego prawie zawsze przyczyną pojawienia się tych szkodników na krzakach jest ich przenoszenie z nowych roślin wniesionych do budynków mieszkalnych. Co więcej, niekoniecznie muszą to być krzewy w pomieszczeniach – kleszcze można przywieźć np. z zieleniną, warzywami i owocami z targu, z kwiatami w bukiecie, z gałązkami wierzby przywiezionymi na święta.

Zdarza się, że jeden kleszcz dosłownie wlatuje do mieszkania przez okno na puch topoli lub kawałek liścia z drzewa i skutecznie wpada do doniczki z kwiatem doniczkowym - to wystarczy, aby założyć nową kolonię, chociaż właściciel nie można nawet odgadnąć, skąd pochodzą te szkodniki, jeśli do domu nie wniesiono nowych roślin. Dlatego moskitiery na wszystkich oknach są bardzo przydatne, nawet tam, gdzie komary wydają się nie przeszkadzać ludziom.

Wszystkie zakupione rośliny należy poddać kwarantannie w oddzielnym pomieszczeniu przez co najmniej 2 tygodnie. Zaraz po zakupie należy je dokładnie zbadać, sprawdzić pod lupą kąty liści i ich spód. W przypadku stwierdzenia oznak tykania - brązowych plam, przezroczystych kropek, pajęczyn lub samych kleszczy - roślinę należy jak najszybciej potraktować preparatem roztoczobójczym.

Na notatce

Zdarzają się przypadki, gdy przędziorków znaleziono na roślinach zdobiących wnętrza w dużych sieciówkach – na przykład w Ikei, a także w restauracjach. Możliwe, że szkodniki przypadkowo dostaną się na rzeczy, torby, a następnie wprowadzą je do domu. Jest również obarczony infekcją roślin domowych.

Nawet jeśli nie kupiono nowych roślin, wszystkie kwiaty w domowej kolekcji powinny być regularnie sprawdzane. Pozwoli to na wykrycie kleszczy na etapie, kiedy nie spowodują one poważnych uszkodzeń i można je łatwo i szybko zniszczyć.

Wreszcie, wszystkie nowe rośliny powinny być kupowane od renomowanych dostawców, którzy przestrzegają niezbędnych środków zapobiegawczych i ochronnych. W takim przypadku ryzyko zakupu zainfekowanego krzewu będzie minimalne.

 

Film informacyjny o przędziorkach

 

Walka z przędziorkami: przegląd leków. Ekspert mówi