Dla wielu osób byłoby ciekawe, jakie rodzaje karaluchów operują w ich kuchniach. Studiują swoje nawyki, cechy reprodukcji. I jest tylko jeden powód takiej ciekawości: chęć dowiedzenia się wszystkiego o szkodnikach, aby znaleźć najskuteczniejszy sposób na ich pozbycie się.
Ale są entuzjaści, którzy specjalnie hodują karaluchy w swoich domach. Ktoś jest poważnie zainteresowany rasami karaluchów, inny karmi zwierzęta tymi owadami, a trzeci uważa same karaluchy za swoje ulubione zwierzaki.
W ogromnej różnorodności Podgrania Karaluchów każdy terrarium może znaleźć gatunek osobnika, który mu odpowiada. Rzeczywiście, dziś naukowcy znają już ponad 4,5 tysiąca gatunków karaluchów. I to nie jest limit, ponieważ entomolodzy wciąż odkrywają nowe gatunki.
Karaluchy na terenie byłego ZSRR
W Rosji i krajach sąsiednich istnieje nieco ponad pięćdziesiąt gatunków karaluchów. W swoim domu osoba najprawdopodobniej zobaczy tylko niektórych przedstawicieli tej grupy owadów. Z pewnością na poniższych zdjęciach ktoś rozpozna mieszkańców własnych domów.
Karaluch czerwony lub Blattella germanica:
Jeden gniewnie nazywa go Prusakiem, a drugi dość spokojnie nazywa go „stasik”. Ten rodzaj domowych karaluchów zakorzenił się dokładnie w mieszkaniach. Apartamenty to po prostu idealne warunki do jego prosperity. Ciepło przez cały rok i zawsze jest z czego skorzystać. To ich przyciąga.
Czarny karaluch, według nauki - Blatta orientalis:
Ten rodzaj karaluchów żyje w piwnicach, śmietnikach, kanałach. Są prawdziwą katastrofą dla mieszkańców mieszkań. Z reguły najbardziej cierpią na nich mieszkańcy niższych pięter. Duże owady są przerażające. Ale był czas, kiedy ludzie wierzyli, że te niezbyt przyjemne stworzenia przynoszą dobrobyt do domu.
Shelfordella tartara to karaluch środkowoazjatycki:
Ten rodzaj karalucha żyje na południu Rosji. Ma żółtą głowę i ciemniejszy, brązowy lub prawie czarny brzuch. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest zdolność skakania karaluchów i zdolność do wykonywania małych lotów..
Karaluchy są świetnymi podróżnikami. Nawyk mieszkania obok człowieka zmusza ich do podróżowania z nim po świecie. Nic więc dziwnego, że gatunki karaluchów, bardziej znane np. Ameryce czy Turcji, nagle znajdują schronienie i z powodzeniem rozmnażają się w budynkach ukraińskich lub rosyjskich.
Egzotyczne domowe karaluchy
Ludzie są przyzwyczajeni do uważania karaluchów za szkodniki. Ale jakie są niezwykłe rodzaje karaluchów! Są eksperci, którzy gotowi są docenić piękno i wdzięk osób z tego zakonu.
We współczesnym świecie modne jest posiadanie egzotycznych zwierząt domowych. Kogo zaskoczy teraz pojawienie się węży, legwanów czy jadowitych pająków w wygodnych mieszkaniach? W terrariach domowych niektóre rodzaje karaluchów wyglądają elegancko, budzą prawdziwe zainteresowanie pewnej grupy ludności i od dawna nie są zaskoczeniem.
Lucihormetica subcincta, której zdjęcie pokazano poniżej, pochodzi z Ameryki Południowej, marzenie prawdziwego miłośnika owadów:
Wymyślili dla niego delikatny pseudonim - „samochód”. Stworzenie wygląda oryginalnie. Lekki pasek okrąża całe czarne ciało karalucha, krótką lekką elytrę, a samce mają również jasnożółte plamy na przedpleczu. Owad bardzo przypomina maleńki samochód z płonącymi reflektorami.
Therea Bernhardti, czyli karaluch szachowy:
Ten przystojny mężczyzna jest uważany za najsłodszego z przedstawicieli armii karaluchów. Kontrastująca czarno-biała kolorystyka przypomina nieco wygląd drapieżnego chrząszcza biegającego, strzelającego w swoich przestępców płynem o ostrym zapachu. To podobieństwo służy jako rodzaj ochrony karalucha. W swojej ojczyźnie, w Indiach, ma wrogów, więc w dzień owad chowa się pod kamieniami, korzeniami drzew, a nocą szuka pożywienia.
A inny karaluch, Blaberus craniifer, ma dość dziwny wygląd i ma intrygującą nazwę - "Dead Head":
Obraz na przedpleczu owada przypomina nieco maskę noszoną w Halloween.
Karaluchy - mistrzowie
Wśród karaluchów są mistrzowie. Największym jest karaluch syczący z Madagaskaru lub Gromphadorrina portentosa. Ten rodzaj karalucha słusznie nazywa się gigantem, co wyraźnie pokazuje zdjęcie:
Osobniki żółtobrązowe, zdolne do wzrostu do 10 cm, zadziwiają nie tylko imponującymi rozmiarami, ale także nieoczekiwanymi nawykami. Karaluchy tego gatunku mogą wydawać groźne syczenie. W rzeczywistości nie ma w tym dźwięku nic niezwykłego. To rodzaj potężnego wydechu.
W momencie zagrożenia brzuch owada kurczy się, ostro przeciskając powietrze przez otwory oddechowe. Na potencjalnych wrogów, a także na mniej szczęśliwych rywali w grach godowych, taka ekspresja męskości działa skutecznie. Broniąc prawa do samicy i terytorium, karaluchy organizują prawdziwe walki, w wyniku których ktoś może skończyć bez łapy lub bez wąsów.
Najcięższy rodzaj karaluchów pokazano na poniższym zdjęciu:
Jest to australijski karaluch nosorożca, nosorożec Macropanesthia. Pod względem wielkości może być gorszy od swojego afrykańskiego krewnego, ale w masie nie ma sobie równych. Niektóre egzemplarze ważyły 37 gramów. Ta wartość jest porównywalna z wagą przeciętnego wróbla. Owad, jak sama nazwa wskazuje, jest w stanie przebić się przez tunele w ziemi o długości do metra. Ten rodzaj karalucha ma kolejny rekord. Nosorożce są długowieczne wśród owadów, żyją do 10 lat.
A karaluch amerykański (Periplaneta americana) nie ma sobie równych pod względem szybkości:
Naukowcy obliczyli, że w ciągu jednej sekundy ten sprinter może pokonać dystans 50 razy dłuższy niż jego ciało.Oczywiście osiągnięcie to powstało nie ze względu na sukces sportowy, ale od największego tchórzostwa owada tylko nogi mogą go uratować przed wrogami.
Przedstawiciele różnych rodzajów karaluchów mają skrzydła, jednak prawie nikt nie wie, jak z nich korzystać. Słabe próby latania, a raczej szybowania, zdarzają się niezwykle rzadko, w wyjątkowych przypadkach.
Ale w Ameryce Łacińskiej znajduje się karaluch Megaloblatta longipennis, który ma pełnoprawne duże skrzydła:
I dalej: Nie odpisuj kredy z karaluchów Masza - to naprawdę działa, sprawdziliśmy to podczas eksperymentu ...
Osobniki tego gatunku można słusznie nazwać jedynymi latającymi karaluchami. Kiedy owad rozłoży skrzydła, staje się naprawdę ogromny, osiągając 20 cm szerokości.
ewolucja karalucha
Fakt, że przodkowie z rzędu karaluchów są starsi od dinozaurów, był pisany i powtarzany setki razy. Pojawienie się współczesnych karaluchów uległo niewielkim zmianom od okresu karbońskiego, styl życia również pozostał taki sam.
Ewolucja dotknęła układu rozrodczego owadów. W odległej przeszłości karaluchy miały pokładełko, które pozwalało im składać jaja w podłożu i pozostawiać je tam prawie na pastwę losu. Spowodowało to śmierć większości potomstwa.
Później pojawił się obrzęk, kapsułka ochronna na jajka. A niektóre odmiany karaluchów, które istnieją w trzecim tysiącleciu, niosą ze sobą oothekę, rozstając się z nią bezpośrednio przed wypuszczeniem larw, a niektóre nawet mają żywe narodziny. Troska o młodsze pokolenie pozwoliła karaluchom skuteczniej zachować swój wygląd.
Od czasu do czasu pojawiają się nowe gatunki karaluchów, które wcześniej nie zwróciły uwagi entomologów. Owady ewoluują, przystosowują się do nowych warunków środowiskowych, do trucizn. Kto wie, jak będą wyglądać karaluchy przyszłości...
Ogromny syczący karaluch z Madagaskaru broniący się
