Szerszeń pospolity (zdjęcie) i niebezpieczeństwo jego ukąszeń dla ludzi

Szerszeń pospolity (po łacinie Vespa crabro) jest jednym z najpospolitszych gatunków z rodzaju Hornet. Wygląd tego owada jest dobrze rozpoznawalny, a jego wielkość nie pozwala pomylić go z osami czy pszczołami. Gatunek ten jest najczęstszy w naszym kraju, a na całym świecie wśród 22 gatunków swoich krewnych szerszeń pospolity ma najszersze siedlisko: zamieszkuje całą strefę umiarkowaną Eurazji i Ameryki Północnej.

Szerszeń zwyczajny lub europejski jest prawie najczęstszym gościem w domkach ogrodowych i letnich. Tutaj może się osiedlić, urządzając gniazda lub po prostu polecieć z najbliższych nasadzeń i lasów w poszukiwaniu pożywienia.

Powszechnie przyjmuje się, że ugryzienie zwykłego szerszenia jest nie tylko bardzo niebezpieczne dla zdrowia ludzkiego, ale także bardziej bolesne niż użądlenia osy czy pszczoły. Ogólnie rzecz biorąc, trudno dyskutować z tym stwierdzeniem, ale w większości szerszenie dla osób pracujących na stronie nie są bardziej niebezpieczne niż inne kłujące owady. Jeśli lepiej poznasz szerszenia pospolitego, ten pozornie wątpliwy fakt stanie się oczywisty.

 

Wygląd i anatomia naszej największej osy

Jeśli spojrzysz na szerszenia pospolitego z punktu widzenia taksonomii, staje się jasne, dlaczego ten owad jest tak często porównywany do os, pszczół, mrówek i trzmieli: wszystkie są spokrewnionymi gatunkami, ponieważ. należą do Zakonu Hymenoptera. Zewnętrznie szerszeń europejski przypomina znacznie powiększoną osę papierową, tylko górna część klatki piersiowej jest przemalowana z czerni na brąz.

Na zdjęciu poniżej - zwykły szerszeń:

Eksperci wiedzą, że szerszenie różnią się od osy innymi szczegółami kolorystycznymi. Tak więc czarne zwężenia na brzuchu są mniej wyraźne, a sama jego podstawa jest brązowa. Jednak z daleka zwykli ludzie mogą łatwo pomylić szerszenie z samymi osami, zwłaszcza jeśli widuje się je licznie w pobliżu gniazda.

Zdjęcie osy:

A poniżej na zdjęciu zwykły szerszeń:

Jaka jest zatem najbardziej uderzająca, najbardziej wyraźna różnica między szerszeniem a większością jego krewnych? Oczywiście jest to wielkość owada. Osobnik pracujący szerszenia pospolitego osiąga długość 20-25 mm, a macica - do 35 mm. Ze względu na swój rozmiar owad ten słusznie uważany jest za największą osę w Europie.

Oto kilka zdjęć szerszenia zwyczajnego:

Na notatce

Dla entomologów dokładniejszym wyróżnikiem szerszeni jest kształt głowy: jej tylna (potyliczna) część jest znacznie szersza niż przednia. Zgodnie z tą charakterystyczną cechą specjaliści mogą łatwo odróżnić szerszenia od innych dużych os występujących w niektórych krajach.

W rodzinie szerszenia pospolitego macicę od osób pracujących można odróżnić przede wszystkim pod względem wielkości. Jednak po bliższym przyjrzeniu się można znaleźć więcej różnic między mieszkańcami gniazda.Na przykład brzuch samców, które wykluwają się, nawiasem mówiąc, dopiero pod koniec lata, podzielony jest na 7 segmentów, podczas gdy u samic jest to tylko sześć.

Inną ważną cechą szerszeni jest to, że ich samce nie mają żądła.

Niemniej jednak niezwykle trudno jest odróżnić samca od samicy gołym okiem w ruchu, więc w każdym przypadku należy zachować ostrożność w obecności szerszenia.

Recenzja

„W zeszłym roku w naszym wiejskim domu mieliśmy szerszenie. W starej stodole pod dachem zrobiono gniazdo i nikt tego nie zauważył, dopóki osy nie ugryzły wnuka. Biegł we łzach, spuchnięty, krzycząc: gdzieś około trzech lub czterech szerszeni go ugryzło, od razu uznał, że to osy. Okazało się, że mąż poszedł szukać - szerszenie. Cóż, wcale nie potrzebowaliśmy tej stodoły, po prostu ją zamknęliśmy i tak zostawiliśmy, w tym roku szerszenie tam nie wróciły. A dla malucha cała reszta w wiosce była zrujnowana - dopiero ósmego dnia obrzęk na policzkach zaczął ustępować.

Irina Gennadievna, Twer

 

Jak niebezpieczny jest szerszeń?

Dlaczego szerszeń jest niebezpieczny dla osoby? Temat ten jest bardzo popularny wśród ludzi, ale ryzyko spotkania z tym owadem jest nadal mocno przesadzone.

Jad szerszeni jest naprawdę niebezpieczny - to fakt, że nie ma sensu się kłócić. Jeśli mówimy o stosunku liczby powikłań po ukąszeniach do całkowitej liczby zarejestrowanych ataków, to tutaj szerszeń zwyczajny zajmuje wiodącą pozycję nad osami i pszczołami.

Jad szerszeni ma silne działanie alergizujące. Zawiera histaminę i niektóre toksyny, które przyczyniają się do dodatkowego uwalniania tej substancji z komórek dotkniętej chorobą tkanki.Główną funkcją histaminy jest przyspieszenie wszelkich reakcji alergicznych, dlatego nawet bez wysokiej wrażliwości organizmu na inne składniki trucizny powoduje silną odpowiedź immunologiczną.

Stopień odpowiedzi układu odpornościowego człowieka na jad szerszeni jest czysto indywidualny. W niektórych alergiach ukłutych objawia się tylko obrzęk, w innych do obrzęku dodaje się ból głowy, gorączkę i przyspieszone bicie serca. W niektórych przypadkach, zwłaszcza gdy organizm jest bardzo wrażliwy na jad owadów, reakcją na ugryzienie może być wstrząs anafilaktyczny i śmierć.

Gwoli prawdy warto zauważyć, że w całej historii obserwacji świata w naszym kraju odnotowano zaledwie kilka zgonów w wyniku ukąszeń zwykłego szerszenia. Najczęściej ludzie umierają z „ręk” gigantycznych szerszeni w Azji Południowo-Wschodniej.

Jad szerszeni może powodować wzrost częstości akcji serca ze względu na obecność składników pobudzających. Dodatkowo trucizna zawiera dużą ilość acetylocholiny, co powoduje silne podrażnienie zakończeń nerwowych i w efekcie ostry ból w miejscu ugryzienia.

To interesujące

Długość żądła zwykłego szerszenia wynosi około 3 mm. W przeciwieństwie do pszczoły szerszeń może go używać wielokrotnie. Po jednym ugryzieniu w arsenale owadów pozostaje wystarczająca ilość trucizny, która ponadto jest stopniowo uzupełniana nową.

Zdjęcie wspólnego użądlenia szerszenia:

Nie zadziała traktowanie ugryzienia zwykłego szerszenia jako coś zwyczajnego: po ukąszeniu natychmiast pojawia się ostry ból, który następnie zamienia się w silne pulsowanie. Tkanki miękkie w miejscu ukąszenia szerszenia szybko puchną i ulegają zapaleniu, a osoba zaczyna odczuwać gorączkę i bóle głowy.Jeśli ofiara jest podatna na alergie, może dodatkowo wystąpić powiększenie węzłów chłonnych, mogą pojawić się nudności, a czasem obrzęk Quinckego, prowadzący do trudności w oddychaniu.

Jednak pomimo dotkliwości konsekwencji spotkania z szerszeniem, owad ten jako całość można scharakteryzować jako:

1. rzadziej niż osy i pszczoły;
2. znacznie mniej agresywny;
3. wstrzyknięcie mniejszej dawki trucizny w ranę wroga niż te same pszczoły.

Te charakterystyczne cechy szerszeni europejskich zauważają nie tylko entomolodzy, ale także ludzie, którzy są dalecy od nauki i koncentrują się na swoim doświadczeniu życiowym. Na przykład mieszkańcy lata spotykają szerszenie na swoich działkach około dziesięć razy mniej niż osy. Jeśli szerszenie osiedlą się w bliskiej odległości od osoby, zwykle są to dość spokojni sąsiedzi, którzy nie wykazują agresji.

Nawet jeśli uporczywie „wdrapiesz się” w życie zwykłego szerszenia, na przykład, aby go celowo złapać, owad najpierw spróbuje odlecieć, a zacznie kąsać dopiero wtedy, gdy znajdzie się w ręku sprawcy . Ponadto szerszenie zaatakują, jeśli ktoś spróbuje zdobyć i zniszczyć ich gniazdo.

Doświadczeni ogrodnicy potwierdzą, że nawet w przypadkach, gdy szerszenie osiedlają się w pobliżu wiejskiej toalety, owady nie reagują w żaden sposób na ludzi, którzy nieustannie biegają w bezpośrednim sąsiedztwie ich domu. Dlatego omawiając potencjalne niebezpieczeństwo zwykłego szerszenia, warto pamiętać, że ten owad nigdy nie zaatakuje pierwszy bez uzasadnionego powodu.

Inną rzeczą jest to, że dana osoba celowo lub nieświadomie prowokuje szerszenia do ugryzienia ...

 

Szerszenie jako aktywne drapieżniki

Co je szerszeń pospolity? Nie jest tajemnicą, że podstawą diety tego aktywnego drapieżnika są inne owady, pająki, chrząszcze, gąsienice i różne małe stawonogi. Szerszenie karmią nimi swoje larwy, zarzynając zdobycz bezpośrednio w gnieździe i dając młodszemu pokoleniu wybrane miękkie kawałki.

Czasami szerszenie jedzą słodkie jagody i owoce, żywią się wydzielinami mszyc, a gdy ule są splądrowane, z przyjemnością cieszą się miodem. Jednak tylko dorosłe szerszenie mogą sobie pozwolić na takie kulinarne przyjemności.

To interesujące

Szerszenie rzadko używają użądlenia, aby zdobyć pożywienie. Z reguły zabijają zdobycz potężnymi szczękami. Z drugiej strony trucizna pojawia się tylko wtedy, gdy ofiara jest zbyt duża i silna.

Szerszenie przeciwko pszczołom wyglądają jak poważni zabójcy - są w stanie wyrządzić poważne szkody pasiekom, eksterminując owady miododajne całymi ulami.

Te drapieżniki tropią pszczoły niosące pyłek do ich domu, wyznaczają drogę do ula, a następnie prowadzą do niego całą rodzinę. Kilkadziesiąt szerszeni jest w stanie całkowicie zniszczyć dużą rodzinę pszczół w ciągu 4-5 godzin, która nie ma nic specjalnego do obrony - jad pszczeli nie działa na szerszenie.

 

Styl życia i reprodukcja

Jednostką populacji szerszenia pospolitego jest rodzina. Wczesną wiosną młoda królowa znajduje odpowiednie miejsce do założenia gniazda, buduje kilka plastrów i składa w nich jaja, a następnie sama karmi pierwsze larwy i pielęgnuje je. Kiedy w nowej rodzinie pojawiają się szerszenie pracujące, spadają na nie wszystkie kłopoty związane z opieką nad czerwiem, a zadanie macicy ogranicza się tylko do składania nowych jaj.

Cykl życia pojedynczego szerszenia nie jest tak długi: okres rozwoju od jaja do dorosłego owada wynosi około 30 dni, a średnia długość życia dorosłego wynosi do 40 dni.

Gniazdo szerszeni zwyczajnych to duża - do 60 cm długości i 40 cm szerokości - konstrukcja wykonana z cienkiej kory drzewnej, przeżutej przez pracujące szerszenie do stanu miękkiej tektury. Z niego budowane są również plastry miodu, które po stwardnieniu stają się doskonałym miejscem do rozwoju larw.

Na zdjęciu gniazdo szerszeni:

Pod koniec lata rodzina zwykłych szerszeni osiąga takie rozmiary, że może stanowić pokarm dla osobników zdolnych do rozmnażania. Macica zaczyna składać jaja, z których wykluwają się już niesterylne samice i samce. Około września i na początku października osobniki te roją się i łączą w pary.

Kilka tygodni po kryciu samce umierają, a samice szukają w okolicy odpowiednich ustronnych miejsc (pod kamieniami, zaczepami, w zagłębieniach) i chowają się w nich na zimę, aby latem każda z nich mogła rodzić nowa rodzina.

Warto zauważyć, że stara macica i pracujące szerszenie giną zimą, a ich gniazdo jest puste. Jednak młode samice nigdy nie zajmują starego gniazda - ich nowe życie zawsze zaczyna się od nowego domu.

W naturze gniazda zwykłych szerszeni najczęściej znajdują się w dziuplach lub na pniach drzew.

W warunkach bliskości ludzi, na przykład w domkach letniskowych, owady te wybierają budynki dziedzińca, strychy, nisze pod dachami i skarpami, tj. miejsca, w których zawsze jest cicho i spokojnie.

Mówiąc o sąsiedztwie szerszenia i człowieka, nie sposób nie zwrócić uwagi na panującą ostatnio szał na walkę z szerszeniem.W wyniku takiej bezmyślnej eksterminacji w wielu regionach naszego kraju owady te stały się niezwykle rzadkie i dlatego zaczęto je wymieniać w regionalnych Czerwonych Księgach.

Jeśli zwyczajny szerszeń osiedli się na Twojej osobistej działce, warto zniszczyć jego gniazdo tylko wtedy, gdy w pracy owada trzeba nieustannie przeszkadzać. W takim przypadku lepiej nie ryzykować i w jakikolwiek bezpieczny sposób usunąć gniazdo. Jeśli mieszkanie owadów znajduje się w odosobnionym miejscu, oni sami raczej nie gryzą ludzi mieszkających obok nich bez powodu.

Zanim zaczniesz walczyć z szerszeniami, pamiętaj, że jedna z ich rodzin niszczy do 100 szkodników na Twojej stronie dziennie. Zanim tak po prostu zabijesz szerszenia, zastanów się, ile wsparcia może ci on zapewnić w walce o żniwa.

 

Kiedy szerszenie atakują człowieka i jak się przed nim uchronić

 

Ciekawe wideo: wycinamy gniazdo szerszeni na strychu