Jak długo zwykle żyją mrówki i jak żyją w mrowisku

Nie da się jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, jak długo żyją mrówki, bez dodatkowych wyjaśnień: oczekiwana długość życia mrówek zależy od gatunku i kasty, do której należy każdy osobnik. Ale średnio entomolodzy podają następujące dane:

• Mrówka robotnica żyje od 1 do 3 lat. Jednocześnie u mniejszych gatunków długość życia mrówek jest krótsza niż u dużych. A mrówki żyjące w chłodniejszych regionach również żyją średnio dłużej niż te żyjące w tropikach.
• Samce mrówek żyją tylko kilka tygodni. Ich zadaniem jest udział w kojarzeniu. W przyszłości niszczą je albo mrówki z własnego mrowiska, albo giną w szponach drapieżników.
• Królowa mrówek jest najdłużej żyjącym członkiem kolonii. U niektórych gatunków oczekiwana długość życia macicy może sięgać nawet 20 lat - jest to 10-15 razy dłużej niż przybliżona długość życia mrówki robotnicy.

Mówiąc, ile lat żyją mrówki, należy wziąć pod uwagę fakt, że niektóre ich gatunki, zwłaszcza północne, hibernują na zimę. W tym okresie, który dla mrówek na Kołymie lub Kamczatce trwa do 9 miesięcy w roku, żywotna aktywność ciała mrówki praktycznie się zatrzymuje.

W związku z tym trzy lata w tym trybie to nawet mniej niż rok w amazońskiej dżungli w ilości aktywnego życia. Ogólnie rzecz biorąc, przy ocenie średniej długości życia należy wziąć pod uwagę inne cechy stylu życia mrówek i niuanse ich biologii.

 

Które mrówki żyją dłużej, a które mniej?

Długość życia mrówek zależy od kilku czynników i okoliczności:

• Przede wszystkim - od rodzaju mrówki. Na przykład mrówki robotnice żyją średnio 2 miesiące, a u mrówek buldogów długość życia mrówek robotnic może wynosić do 5 lat.

• Kasta w mrowisku — mrówki-żołnierze mogą generalnie żyć dłużej niż te, które opiekują się potomstwem i królową. A same królowe zawsze żyją dłużej niż jakakolwiek mrówka robotnica. Na przykład zarejestrowany rekord dla królowej mrówek stolarzy wynosił 28 lat, nie licząc stadium larwalnego!
• Charakter wykonywanej pracy. Mrówki, które całe życie spędzają w mrowisku, żyją dłużej niż zbieracze i żołnierze, mimo że ci ostatni są „zaprogramowani” na dłuższe życie. Chodzi o to, że większość żołnierzy i zbieraczy prędzej czy później staje się ofiarami drapieżników i innych mrówek i umiera, zanim osiągnie swój fizjologiczny limit.
• czas trwania stadium larwalnego. Na przykład u mrówek żyjących poza kołem podbiegunowym, ze względu na bardzo krótki ciepły okres w roku, larwy rozwijają się przez kilka lat, a dorosłe mrówki żyją jeszcze kilka lat.
• Reżim temperaturowy: życie mrówek w stosunkowo niskich temperaturach jest dłuższe niż ich odpowiedników, ale żyją w cieplejszych obszarach.

Niektóre gatunki mrówek, które nie mają wyraźnego podziału na kasty (np. czarne mrówki ogrodowe czy te same mrówki faraonów) mają w mrowisku pewną „karierę”. Nowonarodzona mrówka najpierw zajmuje się opieką nad larwami i jajami, następnie układaniem mrowiska, a pod koniec życia poszukiwaniem i wydobywaniem pożywienia.

Jest to bardzo logiczne - największa liczba żywotnych osobników jest zawsze skoncentrowana w mrowisku, a ze względu na wysoką śmiertelność wśród zbieraczy, szeregi tych ostatnich uzupełniane są tylko w razie potrzeby osobnikami „już przestarzałymi”.

 

Długowieczne mrówki i kilka rekordów

Najdłużej żyją duże mrówki tropikalne, których życie toczy się w mrowisku. Wśród nich są mrówki buldoga, w których pracujące osobniki mogą żyć do 5 lat, a królowe - do 20-22 lat.

Mrówki armii azjatyckiej i afrykańskiej żyją znacznie mniej, ale znane są z innych rekordów. Na przykład afrykańska królowa czarnych mrówek może mieć do 5 cm długości i jest największą mrówką na świecie, podczas gdy azjatycka królowa mrówek wędrujących może składać do 120 000 jaj dziennie – około 2 jaj na sekundę. Niemal żadne inne żywe stworzenia na ziemi nie mogą się pochwalić taką płodnością.

A najkrócej żyją małe pasożytnicze mrówki, które żyją z zasobów w mrowiskach innych ludzi. Życie pracujących osobników takich mrówek trwa zaledwie kilka tygodni.

 

Jak mrówki żyją w mrowisku?

Wszystkie mrówki żyją w rodzinach wielodzietnych o mniej lub bardziej złożonej strukturze.Bardziej prymitywne mrówki nie mają wyraźnego podziału na kasty, a każda robotnica może pełnić inne funkcje. Bardziej zaawansowane ewolucyjnie mrówki mają w każdej rodzinie kilka kast, z których przedstawiciele każdej z nich wykonują ściśle określone operacje.

To interesujące

Na przykład mrówki tnące liście w rodzinie mają 7 kast, które różnią się od siebie wielkością i wyglądem. W sumie wszystkie mrówki pełnią 29 różnych funkcji.

Rodziny, w których żyją mrówki, mogą liczyć od kilkudziesięciu do kilku milionów osobników. Na przykład wędrowne mrówki mają od 2 do 20 milionów mrówek w jednej rodzinie.

Trochę o tym, jak żyją zbłąkane mrówki, można zobaczyć na filmie.

 

Ekscytujące wideo: polowanie na koczownicze (zabłąkane) mrówki

Prawie wszystkie mrówki żyją w mrowiskach, które albo budują same, albo przerabiają dla nich różne wgłębienia w ziemi, drewnie, pod kamieniami lub w ludzkich mieszkaniach. Życie mrówek w mrowisku wyróżnia się najwyższą organizacją i porządkiem.

Każdy członek dużej rodziny doskonale zna swoje funkcje i wykonuje je z najwyższą starannością. Komunikacja między owadami odbywa się za pomocą sygnałów chemicznych, a wiadomości rozchodzą się tutaj bardzo szybko. Na przykład w ciągu kilku minut po śmierci królowej każda mrówka się o tym dowie.

Film wyraźnie pokazuje życie mrówek w mrowisku ułożonym w specjalnej szklanej formikarii:

 

Film o życiu mrówek w formikariach - domowym mrowisku

To interesujące

Wędrujące mrówki są dobrze znanym wyjątkiem od reguły. Nie mają stałego mrowiska i nieustannie wędrują w poszukiwaniu krain pożywienia.Jednocześnie w miejscu tymczasowego rozmieszczenia mrówki robotnice zmagają się ze sobą, chwytając ciało sąsiada szczękami i tworząc ogromną kulę mrowiska, w której życie nadal wrze.

Mrówki żyją prawie na całym świecie. Nie ma ich tylko na Grenlandii, Antarktydzie i na niektórych wyspach oceanicznych. W tym samym miejscu, w którym żyją mrówki, udało im się podbić prawie wszystkie biotopy, zamieszkując strefę wiecznej zmarzliny, lasy, drzewa, stepy, a nawet pustynie, na których żywią się ginącymi z gorąca owadami. Jednak niezależnie od biotopu mrowisko każdej mrówki jest złożoną strukturą, w której jaja i larwy są utrzymywane w optymalnych dla nich warunkach mikroklimatycznych.

 

Trochę o życiu mrowiska w ogóle

Prawie każde mrowisko zaczyna się od małej nory lub zagłębienia pod kamieniem, w którym chowa się zapłodniona samica. Nie jedząc i nie pojawiając się na powierzchni, składa swoje pierwsze jaja i karmi swoich pierwszych pomocników specjalnymi jajami troficznymi.

I dopiero po tym, jak pierwsze potomstwo zmieni się z larw w dorosłe mrówki, samica zacznie od nich otrzymywać pokarm. Zaczną dbać o jaja i powiększać mrowisko.

W przypadku wielu mrówek wszystkie szczątki z mrowiska gromadzą się w pobliżu wyjścia, a z nich powstają duże stosy. Takie mrowiska są znane w naszych lasach - mogą osiągnąć wysokość 2 m.

Styl życia mrówek żyjących na północnych szerokościach geograficznych implikuje długie doświadczenie okresu zimowego. Na obszarach, gdzie pod ziemią utrzymują się dodatnie temperatury, mrówki nie zapadają w stan hibernacji, ale przygotowują zapasy na zimę, a mrowisko żyje normalnie przez całą zimę.W tym samym czasie samica przestaje składać jaja, a wszystkie wyjścia z mrowiska są zamurowane.

To interesujące

Mrówki żniwiarki mogą zebrać w mrowisku do 1 kg ziaren i nasion, które kolonia wykorzystuje jako pokarm w zimnych porach roku.

Tam, gdzie ziemia zamarza, mrówki mogą hibernować w stanie hipotermii. Również tutaj ustanawiają rekordy: larwy mrówek kamczackich potrafią ostygnąć do minus 50°C. Oczywiście w tym okresie owady się nie poruszają, a ich narządy wewnętrzne praktycznie nie działają.

Zwykle raz w roku w mrowisku wykluwają się osobniki płciowe, które jednocześnie wylatują, roją się, łączą w pary, a samice następnie czołgają się w poszukiwaniu nowych miejsc dla mrowisk. Czasami bardzo duża rodzina może się rozdzielić, a jej część trafia do nowego miejsca, aby zorganizować nową kolonię.

Ogólnie rzecz biorąc, mrówki są przykładem altruizmu i całkowitego poświęcenia się dla dobra kolonii. Każdy z nich gotów jest zginąć broniąc mrowiska przed wrogiem i każdy z nich pracuje bezinteresownie przez całe swoje krótkie lub długie życie. Nic dziwnego, że dziś mrówki są najliczniejszymi owadami na Ziemi, przewyższając pod względem liczby osobników jakąkolwiek inną grupę stawonogów.

 

Interesujące wideo: jak mrówki atakują i zjadają inne owady