Zacznijmy od tego, że wszy u psów istnieją - to fakt naukowy. Co więcej, dręczą czworonożnego przyjaciela nie mniej niż ludzkie wszy. Podobnie jak ludzie, wszy u psów są kilku różnych typów, różniących się między sobą biologią i budową ciała:
- rzeczywista wesz psia (Linognathus setosus) to mały żółtoszary pasożyt, który powoduje stały niepokój zwierzęcia, drapanie skóry, a w przypadku ciężkiej infekcji, wychudzenie zwierzęcia;
- Canine Vlasie (Trichodectes canis) - ma mniej więcej taką samą wielkość jak wesz, ale po zakażeniu powoduje wypadanie włosów, zapalenie skóry i ciągłe swędzenie.
Poniższe zdjęcia przedstawiają psią wszy i wszy:
Bardzo łatwo jest pomylić te dwa pasożyty, ale nie będzie z tym kłopotów, ponieważ walka z nimi jest w przybliżeniu taka sama. Najważniejsze jest, aby móc je wykryć na psie, nawet zanim wystąpią poważne konsekwencje.
Oprócz tego, że pasożyty te powodują uszkodzenia sierści i zapalenie skóry, przenoszą również bardzo niebezpieczne robaki i są dość powszechne u psów. Dlatego wiedza o tym, jak wyglądają wszy i wszy u psów, a także jak szybko je usunąć ze zwierzaka, przyda się właścicielowi psa dowolnej rasy.
Zdjęcie przedstawia typowe objawy zapalenia skóry u psa:
Na notatce
Zakażenie psa wszy nazywa się syphunculosis.
Styl życia i wygląd wszy u psów
Wszy u psów wyglądają jak bardzo małe owady o żółtawoszarej lub jasnoszarej barwie z wydłużonym ciałem.Wszy z kłębu są trudne do odróżnienia, a takie różnice można zauważyć tylko przy odpowiednim doświadczeniu i dokładnym zbadaniu pasożytów:
- wesz ma długi, wydłużony i wąski korpus, natomiast wesz ma gęsty i szeroki korpus
- wszy mają dużą półkwadratową głowę, podczas gdy wesz ma znacznie węższą głowę.
Znaki te są wyraźnie widoczne, jeśli trzymasz na dłoni żywego dorosłego owada.
Tak wyglądają np. wszy u psów (zdjęcie w zbliżeniu):
A na poniższym zdjęciu widać wszy:
Istnieją różnice w sposobie życia wszy i kłębu. Psie wszy żywią się krwią zwierzęcia – ich narządy gębowe przystosowane są jedynie do przekłuwania skóry i wysysania krwi. Z drugiej strony Vlas-eaters żywią się głównie złuszczającą się skórą, sierścią i wydzielinami z gruczołów skórnych zwierzęcia.
Wszy różnią się od pcheł lekkim ciałem i niezdolnością do skakania. Ponadto wesz łatwo miażdży się między palcami, natomiast zmiażdżenie pcheł jest niezwykle trudne ze względu na bardzo mocną chitynową skorupę.
Zdjęcie pcheł: Ten skaczący pasożyt jest naprawdę trudny do pomylenia z wszy lub kłębem.
Wszy psie nie mogą zarażać innych zwierząt - są ściśle specyficzne dla jednego gatunku gospodarza i mogą pasożytować tylko na psach. Oznacza to, że osoba lub kot nie mogą dostać wszy od psa.
Wszy psie rozmnażają się, przyklejając jaja do sierści. Lepka skorupka jajka szybko twardnieje w powietrzu i bardzo trudno jest usunąć całą taką strukturę z wełny.
Jajko ze skorupką nazywa się gnidą, na wzór ludzkich wszy. Gnidy są bardzo odporne na niekorzystne czynniki środowiskowe, a nawet tolerują leczenie sierści zwierzęcej wieloma nowoczesnymi insektycydami.
I dalej: Wybór skutecznych środków na wszy i gnidy (artykuł ma ponad 100 komentarzy)
Na notatce
Przy dużej liczbie wszy powodują one sklejanie się sierści psa, w wyniku czego powstają sploty. Dotyczy to szczególnie ras długowłosych: w nich pasożyty w sierści mogą nie być zauważalne, ale pojawienie się zmatowionych włosów jest dobrym znakiem diagnostycznym obecności owadów.
Wszy u psów z lekką infekcją nie rzucają się w oczy, ale u zwierząt ras ciemnych, nawet w początkowych stadiach infekcji, są zwykle łatwe do zauważenia: same wszy i ich gnidy na tle ciemnej wełny wyglądają jaśniej.
Zjadacze wszawicy występują częściej u psów niż wszy, ale ogólnie oba pasożyty są znacznie rzadsze niż pchły.
Dlaczego wszy są niebezpieczne dla psów?
Niebezpieczeństwo wszy u psów polega przede wszystkim na tym, że powodują one ciągłe swędzenie przy ugryzieniach. To samo dotyczy wszawicy – choć nie gryzą bezpośrednio, nieustannie drapią skórę i mogą ją przegryźć do wrażliwych warstw.
Konsekwencje ciężkiej inwazji wszy u psów mogą być:
- wypadanie włosów, łysienie i ogólne pogorszenie stanu sierści (patrz zdjęcie)
- alergia na użądlenia
- zapalenie skóry rozwijające się w miejscach ciągłego drapania, egzemy i neurodermitów
- niedokrwistość z dużą ilością codziennych ugryzień
- utrata wagi psa i wyczerpanie
- infekcja robakami, w szczególności - tasiemcem ogórkowym.
Szczególnie niebezpieczne są wszy u szczeniąt: u niemowląt, po zakażeniu, może pojawić się opóźnienie wzrostu, osłabiony układ odpornościowy i ciągła depresja. Dlatego jeśli pies ma wszy, należy je jak najszybciej usunąć.
Jak psy dostają wszy?
W większości przypadków wszy przenoszone są z chorego zwierzęcia na zdrowe poprzez bliski kontakt - zabawę, spanie, krycie, walkę.
Bardzo trudno jest uniknąć takich kontaktów, a nawet dość zadbany pies domowy może zostać zarażony – o ile jego właściciel nie zauważył pasożytów.
Często sami właściciele zarażają swoje pupile, przynosząc na ich ubraniach sierść innych zwierząt z ulicy lub od gości. Zarażony wszy pies szczególnie intensywnie traci pojedyncze włosy, a zatem z dużym prawdopodobieństwem takie włosy z owadami lub ich jajami spadną na ubrania osoby, która pogłaskała zwierzę.
Leczenie psa na wszy
Wydobycie wszy z psa jest na ogół łatwe. Ponieważ ani wszy, ani wszy, w przeciwieństwie do pcheł, nie mogą uciec zwierzęciu, umrą, gdy zostaną potraktowane jakimkolwiek skutecznym preparatem owadobójczym.
I dalej: Sekrety samodzielnego pozbywania się wszy i gnid (artykuł ma ponad 300 komentarzy)
Leczenie wszy u psów można przeprowadzić w następujący sposób:
- Owadobójcze krople na kłębie - produkty te są odpowiednie dla wszystkich ras psów, a niektóre nawet dla szczeniąt. Szczególnie znane są Drops Stronghold, Frontline, Hartz, Bars. W ofercie każdego producenta znajdują się preparaty dla psów różnych ras iw różnym wieku, dzięki czemu wybór najbardziej odpowiednich kropli nie jest trudny. Należy je nakładać w ten sposób: z pipety płyn kapie na kłąb z tyłu głowy psa (niektóre leki - w kilku miejscach wzdłuż kręgosłupa) i ostrożnie wciera się w skórę. Następnie, poprzez sieć podskórnych naczyń krwionośnych, insektycyd rozprzestrzenia się po całym ciele i zatruwa pasożyty, które wysysają krew lub żywią się skórą zwierzęcia.Krople to najłatwiejsze w użyciu środki, które długo zachowują swoje działanie. Tylko czasami mogą wywołać u zwierzęcia alergię.
- Spraye, z których wiele jest odpowiednich nawet dla szczeniąt. Te środki są dobre, ponieważ rzadko powodują alergie, ale mają tylko niewielki efekt rezydualny. Aby usunąć wszy za ich pomocą, należy jak najdokładniej potraktować całą sierść psa sprayem, wytrzymać lek przez kilka godzin i spłukać. Wszy u szczeniaka można zniszczyć sprayami Frontline i Hartz - te środki, nawet przy niewielkim kontakcie z przewodem pokarmowym, nie prowadzą do skutków ubocznych. U psów dorosłych można również stosować spraye Bars, Blochnet i Advantage.
- Szampony owadobójcze - są najbardziej odpowiednie dla szczeniąt i psów ras zabawkowych. Do najbardziej znanych hodowców psów należą RolfClub, Fitoelita i Ługowoj. Szampon jest po prostu nakładany na mokre włosy, spienione, starzone przez 15-20 minut i spłukane. Szampony są w większości antyalergiczne, działają szybko, ale są dość drogie i trudne w leczeniu dużych psów.
Czasami zaleca się obroże przeciw pchłom na wszy i wszy u psów. Owszem, obroże pozwolą na usunięcie wszy w ciągu jednego do dwóch tygodni, ale często powodują alergie i uszkodzenia sierści w miejscu noszenia. Racjonalne jest używanie obroży dla psów, które stale przebywają na zewnątrz, jako zapobieganie zakażeniom wszy i pcheł.
Zdjęcie obroży pcheł:
Po usunięciu wszy z psa pamiętaj o zamarynowaniu robaków.
Bezpieczeństwo i środki ostrożności dotyczące usuwania wszy
Stosując jakiekolwiek lekarstwo na wszy, należy zdawać sobie sprawę z przeciwwskazań i możliwych skutków ubocznych.
Większość produktów nie powinna być stosowana u psów ciężarnych i karmiących, szczeniąt poniżej pierwszego miesiąca życia oraz psów osłabionych chorobami zakaźnymi lub somatycznymi.
W takich sytuacjach zawsze powinieneś wybrać specjalistyczny lek.
Jednak w każdym przypadku ciężarne, szczenięta i chore psy powinny pozbyć się wszy, ponieważ te pasożyty mogą pogorszyć wszelkie problemy zdrowotne u zwierzęcia. W takich sytuacjach warto zasięgnąć porady lekarza weterynarii.
Aby uchronić swojego zwierzaka przed inwazją wszy (i innych pasożytów), należy upewnić się, że pies nie komunikuje się z bezdomnymi zwierzętami. Podczas chodzenia przydaje się noszenie obroży pcheł na zwierzęciu. A sami właściciele, po powrocie z gości, którzy mają zwierzęta, lub z długich spacerów po ulicy ze zwierzakami sąsiadów, powinni bez wchodzenia do domu wyczyścić ubranie grubą szczotką. Takie środki wystarczą, aby Twój pies nigdy nie wiedział, czym są wszy i wszy.
20 najważniejszych faktów na temat wszy, które każdy powinien znać
Przydatne wideo: jak właściwie leczyć psa środkiem owadobójczym
Porównanie skuteczności różnych rodzajów pestycydów dla zwierząt
