Jakie rodzaje wszy mają ludzie?

Gatunki wszy, ogólnie rzecz biorąc, są liczne - tylko u ssaków występuje ponad 500 gatunków tych owadów. Jednocześnie tylko dwa różne typy wszy pasożytują na ludziach - wszy ludzkie (Pediculus humanus) i wszy łonowe (Pthirus pubis). Dość łatwo różnią się od siebie zarówno zewnętrznie, jak i w miejscach ich siedliska i pasożytnictwa.

Często błędnie uważa się, że u ludzi nie istnieją dwa, ale trzy rodzaje wszy: na przykład rozróżnia się również wszy głowowe i wszy. Nie są to jednak odrębne gatunki, a jedynie formy (naukowcy nazywają je morfotypami) ludzkich wszy, swoiste odmiany wszy. Są przystosowane do życia w różnych warunkach: na głowie - we włosach głowy, a ubraniu (płótno) - na ubraniu - a w okresie pasożytnictwa na człowieku wykształciły się takie różnice w stylu życia, że prawie nigdy nie krzyżują się ani nie krzyżują na ludzkim ciele. Badania laboratoryjne wykazały, że nie doszli jeszcze do całkowitego rozdzielenia na różne gatunki, a jeśli istnieją razem (możliwe tylko w sztucznie stworzonych warunkach), są w stanie krzyżować się i wydawać płodne potomstwo.

Poniższe zdjęcie pokazuje różne rodzaje wszy u ludzi - ludzkie i łonowe:

A na następnym zdjęciu - różne wszy u ludzi. Pierwsza to wesz głowowa, druga to wesz odzieżowa:

Na notatce

Bez względu na to, jak liczne są wszy w przyrodzie jako całości, ich gatunki są specyficzne, ponieważ są przystosowane do życia tylko na jednym typie zwierzęcia żywiciela. Tak więc ludzkie wszy nie mogą żyć na ciele innych ssaków, z wyjątkiem kilku gatunków małp, a psie wszy żyją tylko na psach - i tak dalej.
Oznacza to, że osoba może zarazić się wszy tylko od innej osoby, ale nie od zwierząt. Pod tym względem wszy znacznie różnią się od pcheł. Te ostatnie są podobnej wielkości, ale mogą pasożytować na wielu gatunkach zwierząt będących żywicielami.

Wszystkie odmiany wszy u ludzi są podobne pod tym względem, że pełny cykl ich rozmnażania odbywa się na ciele żywiciela lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie – na włosach lub ubraniu. Wszystkie rodzaje wszy, którymi dana osoba żywi się wyłącznie krwią, w przeciwieństwie do innych pasożytów, każdy osobnik gryzie ofiarę kilka razy dziennie - większość owadów wysysających krew żywi się raz na kilka dni (na przykład pluskwy), a nawet tygodni.

 

wesz głowowa

Wesz głowowa jest najczęstszym pasożytem i często występuje nawet u osób żyjących w normalnych warunkach sanitarnych. Owad ten zaraża tylko skórę głowy, tylko w wyjątkowo rzadkich przypadkach przenosi się u mężczyzn na baki i brody.

Generalnie ten rodzaj wszy różni się od wszy odzieżowych nieco ciemniejszym kolorem ciała - jest szarobrązowy. Po karmieniu kolor ciała owada staje się ciemniejszy niż wcześniej, z powodu kropli krwi w żołądku. Poniższe zdjęcia przedstawiają kilka owadów tej formy:

I dalej: Zabójczy środek na wszy i gnidy za 40 rubli - woda ciemiernika (artykuł ma ponad 60 komentarzy)

Główną różnicą między wszami głowowymi a wszami lnianymi jest różnica w ich siedliskach.

Wielkość dorosłych wszy głowowych wynosi około 2-4 mm. Larwy wszy mają wielkość około 0,6-2 mm. Jaja wszy głowowych nazywane są gnidami i są mocno przytwierdzone przez samicę, która składa je na włosach w odległości około 2-3 cm od powierzchni skóry głowy.

Wszy głowowe rozmnażają się stale, niezależnie od pory roku. Świetnie czują się w temperaturze 30-33°C i nadal rozmnażają się w zakresie temperatur od 23°C do 40°C. Wszy giną, gdy temperatura spadnie poniżej 0°C lub wzrośnie powyżej 45°C.

Bez włosów na głowie tego rodzaju wszy nie mogą żyć. Na zdjęciu poniżej - wesz pełzająca po kokie włosów:

W związku z tym najprostszym i najbardziej niezawodnym sposobem na pozbycie się wszy z głowy będzie „naga” fryzura. W innych przypadkach należy stosować szampony, spraye lub kremy zawierające środki owadobójcze lub specjalne twarde i grube grzebienie od wszy i gnid.

 

Cootie

Wesz odzieżowa (inna nazwa to wszy lniane) wygląda bardzo podobnie do wszy głowowej i ma podobną budowę ciała z wydłużonym brzuchem, a także podobne rozmiary. Różni się od wszy głowowej kolorem ciała - zwykle jest biała lub jasnoszara z żółtawym odcieniem i oczywiście w siedliskach.

Wesz ciała przystosowana jest do życia tylko na ubraniach, które stale lub bardzo często znajdują się na ciele człowieka. Nie może żyć na włosach ani w ubraniach, które człowiek nosi bardzo rzadko. Dlatego najczęściej ofiarami wszawicy są włóczędzy, uchodźcy i osoby aspołeczne, które nie zmieniają garderoby i rzadko piorą ubrania.

Poniższe zdjęcie pokazuje ten rodzaj wszy - widać nagromadzenie pasożytów na tkaninie:

Wesz ciała gryzie osobę pod ubraniem iw większości przypadków na bezwłosych obszarach ciała.

Pasożyty te składają jaja (gnidy) na ubraniach, dlatego walka z nimi jest zwykle prostsza niż usuwanie wszy głowowych: tutaj trzeba albo ugotować, albo samemu leczyć rzeczy niebezpiecznymi środkami na wszy i dokładnie umyć ciało, aby po prostu umyć od pozostałych na nim owadów.

Na notatce

Wszystkie wszy mogą wytrzymać wystarczająco długie zanurzenie pod wodą. Podczas mycia głowy i włosów w okolicy pachwiny same wszy przylegające do włosów nie są zmywane, a tym bardziej gnidy pozostają nienaruszone. Osoby znajdujące się w tym momencie na skórze można tylko zmyć.

 

wesz łonowy

Ze wszystkich rodzajów wszy u ludzi wszy łonowe są najmniejsze. Dorosły osobnik osiąga długość nie większą niż 2 mm, a larwy pierwszego wieku - tylko około 0,5 mm. Bez mikroskopu owady te wyglądają jak małe, lekko płaskie, brązowawe kropki.

Wszy łonowe dotykają prawie wyłącznie owłosioną część ciała w pachwinie, ale w bardzo rzadkich przypadkach mogą również osiedlać się pod pachami, a w niektórych przypadkach (zwłaszcza po zakażeniu wodą) - na brwiach i rzęsach:

I dalej: Musisz poznać wroga wzrokiem - szczegółowe zdjęcia wszy i gnid (w tym fotografia makro). Okropna rzecz...

Pod mikroskopem wyraźnie widoczna jest różnica między kształtem ciała wszy łonowej a wszy ludzkiej (wszy głowowo-ciałowej) - pasożyt jest znacznie krótszy i ma bardziej masywne odnóża w stosunku do wielkości ciała. Poniższe zdjęcie przedstawia oba rodzaje wszy w dużym powiększeniu:

Wszy łonowe przenoszone są najczęściej poprzez kontakty seksualne, dlatego infekcja nimi jest uważana za rodzaj pasożyta wenerycznego. Jednak w niektórych przypadkach wszy łonowe są przenoszone przez wodę lub wspólną odzież.

To interesujące

W ostatnich latach eksperci zauważyli spadek częstości występowania wszy łonowych i ogólnie spadek liczby tego pasożyta. Uważa się, że jednym z powodów jest moda na ogolone łono, przez co owady pozbawione są jedynych warunków do ich egzystencji.

 

Wszy u innych zwierząt

U innych zwierząt gatunki wszy są znacznie bardziej zróżnicowane pod względem wielkości i kształtu ciała.

Na przykład:

• Wesz zająca, która ma owłosione i bardzo gęste ciało. Pasożytuje kilka gatunków zajęcy i królików.
• Wesz wieprzowa, dość duża, o długości ciała około 5 mm. Osiada za uszami, na fałdach szyi, brzucha i nóg świń domowych i dzików.
• Psia wesz należąca do zakonu Własowców. Oprócz krwi żywiciela może również żywić się kawałkami skóry i wydzielinami z gruczołów skórnych zwierzęcia.
• Wesz słoniowa, która przystosowała się do braku włosów u żywiciela dzięki rozszerzającej się na końcu trąby, dzięki czemu po ugryzieniu mocno przylega do skóry.

Poniższe zdjęcie pokazuje niektóre z tych rodzajów wszy. Wszystkie gatunki żyjące na zwierzętach nie są niebezpieczne dla ludzi:

Oprócz rzeczywistych wszy, wszy u zwierząt są również bardzo dobrze znane. Jest ich ponad 3000 gatunków i prowadzą tryb życia podobny do wszy. Ich główną różnicą w stosunku do prawdziwych wszy jest zdolność odżywiania się nie tylko krwią, ale także różnymi pochodnymi skóry żywiciela. Ptaki są jeszcze liczniejsze, ale różnią się od wszy jeszcze większą liczbą cech.

Biorąc pod uwagę, czym są wszy, nie sposób nie przypomnieć sobie słynnej książkowej wszy.

Nie jest to typowa wszy, ale należy do podrzędu sianokosów i żywi się różnymi organicznymi pozostałościami: od rozmaitych artykułów spożywczych po oprawy książkowe. Nie jest bezpośrednio niebezpieczny dla ludzi.

 

Co musisz wiedzieć o ludzkich wszy

 

Ciekawe wideo: szczegóły dotyczące wszy i sposobów radzenia sobie z nimi

 

Wszy łonowe pod mikroskopem