Czy użądlenia os są korzystne, czy odwrotnie, szkodliwe dla ludzkiego zdrowia?

Następnie dowiesz się:

• Czy użądlenie osy jest przydatne dla człowieka, czy też jest to bardziej złudzenie niż prawda;
• Jak użądlenie osy może być szkodliwe, szczególnie dla osób podatnych na alergie;
• Skład jadu osy i cechy jego wpływu na organizm człowieka.

Jak więc przydatne jest użądlenie osy i czy trucizna tego owada ogólnie może mieć pozytywny wpływ na organizm ludzki? Ogólnie rzecz biorąc, odpowiedź na to pytanie nie jest tak prosta, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. A „pierwsze spojrzenie” jest takie: ze względu na podobieństwo składu jadu osy i pszczelego wielu fanów apiterapii (leczenia chorób przy użyciu produktów pszczelich - w tym jadu pszczelego) uważa, że ​​użądlenia os są przydatne i że ich jad można wykorzystać w walce z różnymi chorobami.

Według tej wersji przeszkodą w powszechnym praktycznym stosowaniu jadu osy jest tylko złożoność pozyskiwania surowców: jeśli jad pszczeli można uzyskać w pasiekach w praktycznie nieograniczonych ilościach za pomocą ustalonej metody, to aby uzyskać jad osy, będziesz potrzebować szukać dzikich gniazd i samemu łapać owady.Albo jakoś zorganizować masową budowę i zasiedlanie gniazd przez osy – ta technologia nie została dopracowana i wydaje się być dość problematyczna.

Ale czy użądlenie osy jest naprawdę pomocne? Pomimo faktu, że skład jadu tego owada jest dość dobrze zbadany, a naukowcy wiedzą, jak działa on na różne tkanki i narządy, ostateczne korzyści i szkody użądlenia osy dla osoby są prawie zawsze określane przez indywidualne cechy ugryziony organizm - odpowiedź jego układu odpornościowego.

Na przykład powszechnie wiadomo, że wiele osób jest bardzo wrażliwych na ukąszenia owadów w ogóle, a ukąszenia owadów błonkoskrzydłych w szczególności. Czy uważasz, że użądlenie osy byłoby dla nich szkodliwe? Praktyka pokazuje, że dla takich osób nawet pojedyncze ugryzienie nie tylko będzie szkodliwe, ale może nawet okazać się śmiertelne.

Ważną cechą jadu osy jest jego wysoka alergenność, prowadząca niekiedy do zagrażającego życiu obrzęku i wstrząsu anafilaktycznego u uczulonych osób.

Na notatce

Nawet przy powszechnie znanym i popularnym jadzie pszczelim nie wszystko jest tak proste, jak mogłoby się wydawać. W całej historii rozwoju apiterapii nie przeprowadzono ani jednego eksperymentu naukowego, którego wyniki pozwoliłyby stwierdzić z całą pewnością, że jad pszczeli pomaga leczyć niektóre choroby. Nie wiadomo, czy działa leczniczo na organizm, czy ma działanie placebo.

Jego szeroką popularność i reklamę można łatwo wytłumaczyć szybkim rozwojem pszczelarstwa i dążeniem samych pszczelarzy do uzyskania maksymalnych dochodów z wykonywanego zawodu.Z tego punktu widzenia niepopularność jadu osy można łatwo wytłumaczyć: trudno go pozyskać, a na jego ewentualne właściwości lecznicze nikt nie chce zwracać uwagi – w końcu jest jad pszczeli, który zawsze można pozyskać w nadmiarze i stosowany jako panaceum na wiele chorób.

Niewiele też usłyszysz od tradycyjnych uzdrowicieli o wysokiej alergenności jadu pszczelego - po prostu nie opłaca się mówić o tym po raz kolejny.

Główne składniki jadu osy:

• histamina, która przyczynia się do rozwoju reakcji alergicznych;
• fosfolipazy – specjalne enzymy, które niszczą ściany komórkowe różnych tkanek, a także komórki krwi, w wyniku czego do krwi uwalniana jest duża ilość ich zawartości (w szczególności z komórek tucznych uwalniana jest dodatkowa histamina, co znacznie zwiększa alergie);
• hialuronidaza, która również niszczy błony komórkowe i prowadzi do rozwoju stanu zapalnego w miejscu ugryzienia;
• acetylocholina, która odgrywa ważną rolę w przewodzeniu impulsów nerwowych;
• czynnik hiperglikemiczny, prowadzący do wzrostu ilości cukru we krwi.

Warto zauważyć, że różne osy mają swój specyficzny skład trucizny. Na przykład jad szerszeni – największych os – zawiera specjalne polipeptydy mastoparana i crabrolin. Substancje te powodują również rozpad komórek tucznych ofiary i uwalnianie z nich większej ilości histaminy.

Na notatce

Ukąszenia szerszeni w niektórych krajach, takich jak Japonia, Chiny i Stany Zjednoczone, zabijają każdego roku więcej ludzi niż ukąszenia jadowitych węży. A w tej samej Japonii szerszenie są przyczyną większej liczby zgonów, łącznie wszystkich dzikich zwierząt tego kraju.

Według niepotwierdzonych doniesień regularne użądlenia przez osy (takie jak użądlenia pszczół) są przydatne, ponieważ pomagają zwiększyć ilość hemoglobiny we krwi i obniżyć poziom cholesterolu, rozszerzając naczynia krwionośne.

Działanie niewielkich ilości jadu osy na organizm ludzki często prowadzi do pewnego wzmożenia oddechu ofiary, zwiększenia tętna i zwiększenia przepływu krwi do ugryzionego narządu. W cięższych przypadkach obserwuje się silny obrzęk, krwotoki podskórne, ból serca, duszność, zawroty głowy, dezorientację, wymioty - nie ma potrzeby mówić o korzyściach z ugryzienia.

 

Rozwój odporności na użądlenia os i pszczół za pomocą jadu os

Przydatnym obszarem zastosowania jadu os jest uodparnianie ludzi na ukąszenia owadów błonkoskrzydłych (takie osoby, jeśli nie otrzymają na czas kompetentnej pomocy, mogą z łatwością umrzeć nawet od pojedynczego użądlenia osy lub szerszenia) .

W tym celu alergikom, którzy mają zwiększoną wrażliwość na ukąszenia owadów, wstrzykuje się do krwi małe dawki leku na bazie oczyszczonego i przetworzonego jadu osy, w którym zmniejsza się stężenie alergenów. Po takim szczepieniu osoba tymczasowo zwiększa poziom przeciwciał, które neutralizują toksyny w przypadku ugryzienia.

Recenzja

„Czytałam gdzieś, że człowiek może nawet umrzeć od użądlenia osy. Nawet w to nie wierzę. Jako dziecko bardzo często gryzły mnie osy i pszczoły i nie zdarzyło się nic poważniejszego niż tylko guzek na kilka dni. Dwa lata temu pracowałem jako kierowca i przez całe lato jeździłem po polach po kilka pasiek, a potem miód z nich trafił do sklepów. Tam pszczoły bardzo mnie gryzą, a pod koniec lata w ogóle nie zauważyłem ich ukąszeń.To znaczy, jeśli gryzie, to boli, ale potem wyciągam żądło i to wszystko. Po kilku minutach nie pamiętam nawet, gdzie ugryzła. I taka ochrona pozostała. Niedawno na balkonie użądliła się osa - wynik jest taki sam, nie było nawet guza.

Siergiej, Zelenograd

Należy zauważyć, że samo użądlenie przez osę w żadnym wypadku nie powinno być traktowane jako środek wzmacniający odporność. Dla uczulonych osób, które ostro reagują na ukąszenia owadów, takie niezależne naturalne „szczepienie” może być śmiertelne. Wszystkie zabiegi dla alergików przeprowadzane są wyłącznie w przychodniach pod nadzorem lekarzy.

 

Czy jad osy może być stosowany w leczeniu raka?

Rzeczywiście, wykorzystanie dobroczynnych właściwości jadu osy było w Hiszpanii traktowane poważnie. Niedawno grupa naukowców z barcelońskiego Instytutu Badań Biomedycznych opublikowała wyniki eksperymentów, w których składniki jadu osy były wykorzystywane do zabijania komórek rakowych.

Idea takiego wykorzystania jadu osy jest dobrze zrozumiana: jeśli jego składniki skutecznie niszczą ściany zwykłych komórek, a także komórki krwi, to mogą również niszczyć komórki nowotworowe. Zadanie polegało jedynie na zmuszenie toksyn do selektywnego działania na komórki - niszczenia komórek rakowych, a nie dotykania zdrowych.

Podczas eksperymentów w probówce naukowcom udało się „skleić” cząsteczki poszczególnych składników jadu osy specjalnym białkiem, które mogło łączyć się tylko z powierzchnią komórki rakowej. W rezultacie taki tandem bezpiecznie przeszedł przez wszystkie zdrowe komórki w hodowli i natychmiast przylgnął do napotkanej komórki rakowej. Następnie nastąpiło zniszczenie powłoki komórki rakowej i jej śmierć.

Wszystkie te zachęcające wyniki to dopiero początek długiej podróży.Kolejnym krokiem jest przetestowanie preparatu toksyny pszczół i specjalnego białka transportowego na myszach.

Oczywiście nie można uznać czystego jadu osy za przydatne lekarstwo na raka. A jeszcze głupsze byłoby użycie w tym celu użądlenia osy w zwykłym życiu: trucizna w równym stopniu wpłynie na zdrowe i chore tkanki.

 

Szkoda od użądlenia osy

O wiele łatwiej jest wyjaśnić, dlaczego użądlenie osy jest szkodliwe, niż znaleźć pożyteczne wśród jego właściwości. Na przykład po użądleniu przez osę:

• rozwijają się obrzęki i stany zapalne, komórki tkanek miękkich i ściany naczyń krwionośnych są niszczone;
• ofiara jest dręczona bólem, a następnie zwykle zamienia się w swędzenie w miejscu ugryzienia;
• czasami temperatura ciała wzrasta, pojawia się lekkie złe samopoczucie;
• może rozwinąć się reakcja alergiczna, której konsekwencje będą miały różne nasilenie u różnych osób - od pokrzywki i bólów głowy po poważne zatrucie, obrzęk Quinckego, a nawet wstrząs anafilaktyczny.

Szkodliwe są również użądlenia os, które często powodują tzw. uczulenie – wzrost wrażliwości na kolejne ukąszenia. Oznacza to, że jeśli pierwsze użądlenie osy minęło bez poważnych powikłań, to kolejne mogą powodować coraz silniejsze reakcje alergiczne, aż do niemal natychmiastowego rozwoju obrzęku Quinckego, zamartwicy, wstrząsu anafilaktycznego i śmierci.

To interesujące

Wśród ludzi istnieje powszechne przekonanie, że wystarczy dokładnie dziewięć użądleń szerszeni, aby zabić człowieka. Każde z tych ugryzień – bez względu na to, ile czasu między nimi upłynęło – będzie miało coraz poważniejsze konsekwencje. A po dziewiątym osoba umrze. Dlatego szerszenie są czasami nazywane dziewiątkami.

Oczywiście, jak wszystkie znaki ludowe, również ten jest dość arbitralny: wręcz przeciwnie, wiele osób rozwija odporność z częstymi użądleniami os, podczas gdy inne rozwijają uczulenie bardzo powoli, więc nawet kilkanaście ugryzień z długimi przerwami między nimi nie doprowadzi do niebezpiecznych konsekwencji. Ale duża liczba alergików, dla których użądlenia os są niezwykle niebezpieczne, wskazuje, że na ogół takie ataki są dość szkodliwe.

Warto również zauważyć, że wielokrotne użądlenia os atakujących w roju może prowadzić do krwotoków podskórnych i wewnętrznych, martwicy, uszkodzenia narządów wewnętrznych, czasem do niewydolności nerek – w takich sytuacjach, nawet bez skłonności do alergii, życie ludzkie może być niebezpieczeństwo.

 

Różne osy - różne ukąszenia

W sumie na świecie istnieje ponad 22 000 gatunków os, a każda z nich posiada truciznę o własnych specyficznych właściwościach.

Więc, żądło niektórych os drogowych jest uważane za drugie najbardziej bolesne wśród użądleń wszystkich owadów w ogóle (przede wszystkim ugryzienie tropikalnej mrówki kulistej).

A ukąszenia szerszeni olbrzymich mogą powodować rozległą martwicę i krwotoki wewnętrzne. Dlatego poza określeniem konkretnego gatunku nie sposób jednoznacznie stwierdzić, na ile pożyteczne lub szkodliwe jest użądlenie osy.

To interesujące

Wielkość osy nie zawsze bezpośrednio koreluje z siłą i szkodliwością jej trucizny. Ogromne osy scolia gryzą niewiele więcej niż komar, ponieważ ich jad nie ma na celu odstraszenia, ale sparaliżowania ofiary. Z kolei niektóre małe osy niemieckie, zwane również mrówkami aksamitnymi, gryzą znacznie boleśniej niż zwykłe osy papierowe.

Ogólnie rzecz biorąc, nie można powiedzieć, że użądlenia os są przydatne.W większości przypadków użądlenia te powodują nieprzyjemne i bolesne odczucia, które u wielu osób grożą przekształceniem się w daleką od nieszkodliwej reakcji alergicznej. A nawet jeśli osobiście odczuwasz jakąś korzyść z użądlenia przez osę, to nie warto w niekontrolowany sposób polecać takiej terapii swoim przyjaciołom i znajomym: kto wie, jak ich organizm zareaguje na drugie, trzecie... czy dziewiąte ugryzienie...

 

Ciekawy film o wysokim niebezpieczeństwie użądlenia os i szerszeni dla ludzkiego zdrowia

 

O zaletach użądlenia pszczół i apiterapii