Jakie wszy mogą jeść w warunkach naturalnych i w pomieszczeniach dla ludzi?

Woodlice jako całość są integralną i dość ważną częścią wielu naturalnych zbiorowisk. Wraz z nadejściem ludzkich osiedli i miast z powodzeniem udało im się zintegrować z miejskim krajobrazem i znaleźć tutaj całkiem komfortowe warunki do życia. Co więcej, stonogi jedzą bardzo zróżnicowaną dietę i prawie wszędzie mogą czuć się zaopatrzone w pokarm.

Nawyki żywieniowe odegrały ważną rolę w szybkiej adaptacji wszy drzewnych do ludzkich siedlisk: możemy powiedzieć, że te stworzenia prawie zawsze i wszędzie mogą znaleźć dla siebie coś jadalnego. Odpowiednia dla nich żywność dostępna jest na gruntach rolnych, w parkach i na skwerach miejskich, a także bezpośrednio przy domach miejskich, w piwnicach, na strychach, a nawet w naszych łazienkach i toaletach.

Nic dziwnego, że wszy drzewne można znaleźć prawie wszędzie. Ale jednocześnie nie szczególnie przyciągają wzrok - wpływa na ich nocny tryb życia, tajemniczość i miłość do wilgoci. Czasami nawet tam, gdzie jest dużo wszy drzewnych, długo nie można podejrzewać ich istnienia.

Właściciele tych samych garaży czy piwnic z reguły przypadkowo odkrywają „dziwne owady”, ze zdziwieniem odnajdując całe ich skupiska pod różnymi przedmiotami stojącymi na podłodze lub ziemi.Tu leśne jedzą, rozmnażają się i prowadzą aktywne, choć niepozorne życie.

Na notatce

Woodlice nie są owadami - należą do klasy skorupiaków.

 

Dieta wszy drzewnych: prostota i minimum kalorii

Zdecydowana większość woodlice jedzą pokarmy roślinne. Warto jednak wspomnieć również o dużych głębinowych rakach z dekapodów: ściśle rzecz biorąc, nie należą one nawet do woodlice, ale są do nich bardzo podobne i często określa się je mianem gigantycznych woodlice. Stworzenia te zjadają również głównie glony, bentos, szczątki różnych martwych zwierząt, ale mogą również jeść żywe holoturian, ukwiały i inne organizmy morskie o miękkim ciele, niezdolnym do ruchu.

Większość woodlice to typowi przetwórcy umierających i gnijących roślin. W lasach, na polach, na nasadzeniach, a nawet na pustyniach żywią się częściami więdnących roślin, ich korzeniami, gnijącymi owocami, nasionami i opadającymi liśćmi. Biorąc pod uwagę, że w przyrodzie jest dużo takiej materii organicznej, wszy z reguły nie mają problemów ze znalezieniem pożywienia.

Najczęściej wszy znajdują swoje pożywienie pod kamieniami, pod starymi zaczepami lub pod opadłymi liśćmi. Tutaj, z dala od promieni słonecznych, materiały roślinne są dostępne i łatwiej gniją, podczas gdy same skorupiaki są bezpieczniejsze i mniej dostępne dla drapieżników.

Na notatce

Bakterie, które mogą trawić włókna celulozowe, żyją w przewodzie pokarmowym wszy. Nie są tak wszechstronne jak bakterie symbiontów termitów, ale nadal zapewniają normalną asymilację raczej grubych części roślin.

Ogólnie rzecz biorąc, wszy to prawdziwi minimaliści pod względem rodzaju diety. Ich jedzenie jest dość niskokaloryczne i zawiera bardzo mało tłuszczu.

Z reguły wszy drzewne żywią się praktycznie bez szkody dla żywych roślin i zwykle zadowalają się tym, że same spadają i zaczynają gnić (jednak są wyjątki, gdy te stworzenia, wybredne w jedzeniu, nadal uszkadzają żywe części roślin ogrodowych, wyrządzając im krzywdę).

Dzięki takiemu żywieniu wszy okazują się organizmami bardzo przydatnymi do biocenoz, przetwarzania i utylizacji dużych ilości rozkładających się resztek roślinnych.

 

A może za granicą?

Co ciekawe, wszy zamieszkujące tropikalne regiony globu nie różnią się pod względem preferencji żywieniowych od domowych „arbuzów”. Czołgają się też pod ściółką lasu, starymi pniakami i kamieniami, a nocą czołgają się po wilgotnej ziemi w poszukiwaniu opadłych owoców i nasion.

W tropikach, ze względu na większą bioróżnorodność, wszy mają znacznie szerszą bazę pokarmową: tutaj rozkładająca się roślinna materia organiczna występuje w obfitości i wymaga większej ilości „zmiataczy”. W związku z tym wszy w lasach tropikalnych są liczniejsze, reprezentowane przez większą liczbę gatunków i są na ogół większe. Chociaż nadal nie rosną więcej niż 5-6 centymetrów.

Istnieje również kilka gatunków wszy, które powróciły do ​​pierwotnego elementu skorupiaków – do wód słodkich i słonych. Przebywając blisko wybrzeża, gatunki te zjadają rozkładające się szczątki pochodzenia roślinnego i zwierzęcego.

 

Wrogowie wszy: dla których „arbuzy” są przysmakiem

Ale same wszy są dobrym pożywieniem dla dużej liczby zwierząt.Choć wydaje się, że ich ciało jest niezawodnie chronione przez twardą chitynową skorupę, a w razie niebezpieczeństwa mogą zwinąć się w kłębek, chroniąc bardziej miękki brzuch, są łapane i zjadane z przyjemnością przez następujące żywe organizmy:

• Duże owady - drapieżne chrząszcze, muchy, osy.
• Pająki - istnieje nawet gatunek pająka Dysdera crocata, który specjalizuje się w żerowaniu wszy. Ma wydłużone chelicerae i jest w stanie ugryźć nawet zwiniętego „arbuza” między tarcze muszli.
• Płazy i gady. Być może tylko traszki i salamandry nie jedzą zbyt często skorupiaków lądowych. Żaby, ropuchy, jaszczurki i małe węże chętnie zjadają wszy drzewne, zwłaszcza młode i miękkie, a dla niektórych gatunków stworzenia te są nawet podstawą diety.
• Ptaki, zwłaszcza małe sowy, żerują właśnie wtedy, gdy wszy drzewne aktywnie pełzają po powierzchni gleby.
• Ssaki - ryjówki, jeże, szczury.

Wielu terrarystyków (amatorów i profesjonalistów, którzy hodują w domu jaszczurki, węże, pająki) trzyma wszy w specjalnych klatkach, hodując je jako źródło pożywienia dla swoich zwierząt. W porównaniu ze świerszczami, karaluchami i larwami mącznika skorupiaki łuskane są oczywiście mniej atrakcyjnym pokarmem, ale są całkiem odpowiednie jako dodatkowa odmiana diety.

Istnieją nawet techniki hodowli wszy drzewnych wraz z ich naturalnymi wrogami w tym samym terrarium. Skorupiaki te są bardzo wygodne w utrzymaniu, ponieważ nie nakładają specjalnych wymagań na mikroklimat i żywią się wszelkimi odpadami żywnościowymi pochodzenia roślinnego.

 

Co jedzą wszy w domach i mieszkaniach?

Należy rozumieć, że w mieszkaniu człowieka i w jego pobliżu wszy nie zmieniają „nałogów pokarmowych”. Znajdują tu również gnijące resztki roślin, a czasem takie, o których właściciele mieszkania nawet nie wiedzą.

Nie ma problemów z pokarmem dla wszy drzewnych, które żyją w piwnicach z nieszczelnymi rurami. Tutaj nasiona przelatujące przez szczeliny nieustannie kiełkują, rośnie pleśń i porosty. I choć nie jest to bardzo obfity i pożywny pokarm, to na wszy drzewne wystarczy. Co więcej, czasami pozwala im to rozmnażać się w ogromnej liczbie, po czym zaczynają zajmować niższe mieszkania.

Na notatce

Zdarzają się przypadki, gdy mieszkańcy niższych mieszkań, ze względu na ciągłą penetrację wszy drzewnych z piwnicy, musieli toczyć długą walkę z tymi stawonogami - nie mniej intensywną niż na przykład z karaluchami.

Nie myl wszy drzewnych z rybikami srebrzystymi. Te drugie, wręcz przeciwnie, lubią suchość i żywią się cukrem i artykułami spożywczymi w kurzu. Prawidłowa identyfikacja stawonogów w mieszkaniu pomoże skuteczniej walczyć z nimi.

Woodlice żyją bardziej luksusowo w wiejskich piwnicach: tutaj stale żywią się zwiędłymi ziemniakami, kiełkującą cebulą i marchewką. Czasami są zadowoleni z tej samej paszy na balkonach mieszkań.

W toaletach i łazienkach wszy mogą dobrze żyć tylko wtedy, gdy pomieszczenia te zawsze utrzymują wysoki poziom wilgotności (słaba wentylacja, nieszczelne rury, pleśń w rogach). Dlatego pamiętaj: jeśli w domu są wszy drewniane, sytuacja sanitarna wymaga pilnej interwencji.

Zdarza się też, że wszy masowo rozmnażają się na strychach domów z nieszczelnym dachem, a następnie przez szczeliny i kanały wentylacyjne wnikają do toalet, łazienek i kuchni.Nawet jeśli twoje mieszkanie jest stosunkowo suche, ale strych jest już przeludniony skorupiakami, w takim przypadku poczekaj na „gości”.

 

Przydatny film o tym, jak radzić sobie z wszy w mieszkaniu: kilka skutecznych przepisów

 

Przykład tego, jak mieszkańcy domu cierpią z powodu inwazji wszy

 

A tak wyglądają gigantyczne wszy (filmowanie wideo)